Την Κυριακή 21/6 εμφανίστηκαν στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου της Σύρου, οι 63high, οι Last Rizla και οι Bleez. Πολλοί από εσάς, θα μπορούσαν να πουν πως αυτό το live report είναι χρονικά καθυστερημένο και άτοπο. Όμως κάνουν τοοοοοοοοόσο λάθος!
Το γιατί κάνουν λάθος είναι εξαιρετικά απλό. Διότι δεν ήταν μόνο το live της Κυριακής που έπρεπε να σχολιαστεί, 
αλλά και αυτό της Δευτέρας. Ναι, ναι…οι 63 high έκαναν 2 εμφανίσεις τελικώς! Μια την Κυριακή, που ήταν προγραμματισμένη και μια ακόμα την Δευτέρα σε γνωστό μαγαζί-φοιτητότοπο της Σύρου. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά...
Την Κυριακή κατά τις 1900 πήγα στον χώρο του πανεπιστήμιου για να στήσω κ εγώ τον «εξοπλισμό» για το broadcast(ασχέτως που δεν έγινε ποτέ βέβαια … αλλά θα έρθουμε και σε αυτό) και είχα την τύχη να ακούσω τους 63high καθώς και τα υπόλοιπα σχήματα, να κάνουν το sound check. Όσοι ξέρουν λίγο από αυτό, γνωρίζουν πως πιο κρυστάλλινο ήχο εκτός από εκείνη τη στιγμή…δεν θα ξανακούσεις στο live. Όντως οι 63 είχαν κέφια (πολλά όμως-όχι μαλ@κιες!!) και δεν σταμάτησαν εύκολα, ακόμα κι όταν όλα ήταν setαρισμένα. Πράγμα που πρόδιδε την ξεσαλωματική εξέλιξη της νύχτας.
Στην σκηνή, κατά τις 2130-2200, ανέβηκαν οι Bleez. Ένα νεανικό συγκρότημα από τη Σύρο με πολύ καλό δέσιμο. Ερμήνευσαν γνωστά κομμάτια όπως το “Feeling Good” από Muse κι όχι από Nina Simone, αλλά το μεγάλο respect στα παιδιά ήταν το κομμάτι από Spin Doctors (!) που έπαιξαν – το οποίο είχα να ακούσω χρόνια και το είπαν μια χαρά! Την παρουσία τους ολοκλήρωσαν ερμηνεύοντας μια μπαλάντα με τη βοήθεια μιας φοιτήτριας στα φωνητικά.
Ακολούθησαν οι Last Rizla. Α!ναι σωστά!...τι παίχτηκε με την μετάδοση… Λοιπόν. Η αίτια που δεν μεταδόσαμε το live, ήταν μια λάθος συνδεσμολογία με την κονσόλα (η όποια ήταν αδύνατο να αλλαχτεί κατά τη διάρκεια της νύχτας [;]) και το «άριστο» λογισμικό Windows XP dark edition. Οι Last Rizla λοιπόν, ανέβηκαν στη σκηνή και παρουσίασαν ένα live με πολύ διάθεση και αρκετό νεύρο. Με κιθαριστικές αναλαμπές, ήχους ανεβαστικούς οι οποίοι χαρακτηρίζονται στα σίγουρα fusion. Η μουσική τους ήταν πάρα πολύ δεμένη, το σχήμα είχε όρεξη και γενικότερα η παρουσία τους ήταν αισθητή. Αφού να φανταστείτε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Ζάχος, ίσως και να είναι το μοναδικό άτομο που μπορεί να σκεπάζει τα drums(!) με τη φωνή του. Μιλάμε δηλαδή για πολύ νεύρο και πάθος στην ερμηνεία τους. Το έχουν το sport στα σίγουρα. Το κοινό τους ακολουθούσε ρυθμικά και με ένταση ενώ το συγκρότημα προετοίμαζε το κλίμα για τους 63.
Όταν λοιπόν ανέβηκαν στην σκηνή οι 63high ήταν σαν να βλέπεις άλλου είδους συγκροτήματα… Τους λες και επαγγελματίες, μπαταρίες, ξεσηκωτικούς, παθιασμένους, τρελούς και πωρωμένους! Ο κιθαρίστας τους είναι σίγουρα ο John Frusciante της ελληνικής ska. Το εν λόγω άτομο είναι μουσικός με @@ όπως και όλοι στο σχήμα βέβαια. Ήταν στην σκηνή για 2 ώρες και 10 λεπτά paranoizers! Ναι ήταν ακούραστοι! Με πάρα πολύ θετικό vibe έκαναν ένα ολόκληρο πανεπιστήμιο να κουνιέται πάνω κάτω, να χορεύει και να κάνει crowdsurfing. Το “Heroine” τα έσπασε, το “Bad Words” ήταν άψογο και σε γενικές γραμμές όσοι ήταν εκεί χόρεψαν με ήχους ska/reggae/punk και άφθονες μπύρες (ναι…αυτό δεν είναι και πολύ αλήθεια…τελειώσανε σε κάποια φάση γύρω στη 1 και κάτι…και είχαν πει τα παιδιά: «πάρτε 1000 για να φτάσουν»). Δεν έχω δει ξανά τέτοια μπάντα σαν τους 63. Είναι ακούραστοι! Είναι οι μπαταριές Energizer(ή Duracell…ποιος ξέρει;). Δεν έλεγαν να κατέβουν από τη σκηνή, τα encore τους ήταν πάνω από 6 ανεβάζοντας συνέχεια το tempo και μαζί με αυτό και διάθεση και τα crowdsurfing. Ακόμα και όταν μια τούρτα (ναι ναι…τούρτα) προσγειώθηκε στον μπασίστα και το Music Man μπάσο του, λόγω γενεθλίων, δεν πτοήθηκαν! Αντιθέτως είπαν: «όπα δεν έχουμε μπάσο…Last Rizla, δώστε το δικό σας» και όλα λύθηκαν μονομιάς!
Μας έκαναν όλους μια μάζα που χόρευε, διασκέδαζε και δεν έδινε δεκάρα ούτε για τις μπύρες που τελείωναν ούτε και για άλλα σκηνικά….
Την Δευτέρα λοιπόν, εκεί που καθόμασταν στο μαγαζί που σας είπα στην αρχή του άρθρου, σκάνε μύτη οι 63! Όχι όλοι βέβαια άλλα μερικοί. Ο κιθαρίστας (μορφάραααααααααα), ο τραγουδιστής και ο τρομπετίστας (τουλάχιστον αυτούς διέκρινα) στήσανε τσακ μπαμ έναν ενισχυτή και δυο μικροφωνάκια,είπαν στον dj να σταματήσει και άρχισαν να funkάρουν και να αυτοσχεδιάζουν. Έτσι απλά, σχεδόν ακουστικά. Και πάλι βέβαια υπήρχε κλιμάκωση γιατί μετά τους αυτοσχεδιασμούς, είπαν σχεδόν ολόκληρο το πρόγραμμα της Κυριακής και γενικότερα ό,τι ζητούσε ο κόσμος. Τώρα θα μου πείτε, δεν θεωρείται live ρε φίλε από τις 2.30 το βράδυ μέχρι τις 8 το πρωί…
Μήπως είναι μαραθώνιος(δυο ημερών κιόλας); Όπως και να έχει…η συναυλία ήταν φοβερή!Πάντα τέτοια!
αλλά και αυτό της Δευτέρας. Ναι, ναι…οι 63 high έκαναν 2 εμφανίσεις τελικώς! Μια την Κυριακή, που ήταν προγραμματισμένη και μια ακόμα την Δευτέρα σε γνωστό μαγαζί-φοιτητότοπο της Σύρου. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά...Την Κυριακή κατά τις 1900 πήγα στον χώρο του πανεπιστήμιου για να στήσω κ εγώ τον «εξοπλισμό» για το broadcast(ασχέτως που δεν έγινε ποτέ βέβαια … αλλά θα έρθουμε και σε αυτό) και είχα την τύχη να ακούσω τους 63high καθώς και τα υπόλοιπα σχήματα, να κάνουν το sound check. Όσοι ξέρουν λίγο από αυτό, γνωρίζουν πως πιο κρυστάλλινο ήχο εκτός από εκείνη τη στιγμή…δεν θα ξανακούσεις στο live. Όντως οι 63 είχαν κέφια (πολλά όμως-όχι μαλ@κιες!!) και δεν σταμάτησαν εύκολα, ακόμα κι όταν όλα ήταν setαρισμένα. Πράγμα που πρόδιδε την ξεσαλωματική εξέλιξη της νύχτας.
Στην σκηνή, κατά τις 2130-2200, ανέβηκαν οι Bleez. Ένα νεανικό συγκρότημα από τη Σύρο με πολύ καλό δέσιμο. Ερμήνευσαν γνωστά κομμάτια όπως το “Feeling Good” από Muse κι όχι από Nina Simone, αλλά το μεγάλο respect στα παιδιά ήταν το κομμάτι από Spin Doctors (!) που έπαιξαν – το οποίο είχα να ακούσω χρόνια και το είπαν μια χαρά! Την παρουσία τους ολοκλήρωσαν ερμηνεύοντας μια μπαλάντα με τη βοήθεια μιας φοιτήτριας στα φωνητικά.
Ακολούθησαν οι Last Rizla. Α!ναι σωστά!...τι παίχτηκε με την μετάδοση… Λοιπόν. Η αίτια που δεν μεταδόσαμε το live, ήταν μια λάθος συνδεσμολογία με την κονσόλα (η όποια ήταν αδύνατο να αλλαχτεί κατά τη διάρκεια της νύχτας [;]) και το «άριστο» λογισμικό Windows XP dark edition. Οι Last Rizla λοιπόν, ανέβηκαν στη σκηνή και παρουσίασαν ένα live με πολύ διάθεση και αρκετό νεύρο. Με κιθαριστικές αναλαμπές, ήχους ανεβαστικούς οι οποίοι χαρακτηρίζονται στα σίγουρα fusion. Η μουσική τους ήταν πάρα πολύ δεμένη, το σχήμα είχε όρεξη και γενικότερα η παρουσία τους ήταν αισθητή. Αφού να φανταστείτε ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, Ζάχος, ίσως και να είναι το μοναδικό άτομο που μπορεί να σκεπάζει τα drums(!) με τη φωνή του. Μιλάμε δηλαδή για πολύ νεύρο και πάθος στην ερμηνεία τους. Το έχουν το sport στα σίγουρα. Το κοινό τους ακολουθούσε ρυθμικά και με ένταση ενώ το συγκρότημα προετοίμαζε το κλίμα για τους 63.
Όταν λοιπόν ανέβηκαν στην σκηνή οι 63high ήταν σαν να βλέπεις άλλου είδους συγκροτήματα… Τους λες και επαγγελματίες, μπαταρίες, ξεσηκωτικούς, παθιασμένους, τρελούς και πωρωμένους! Ο κιθαρίστας τους είναι σίγουρα ο John Frusciante της ελληνικής ska. Το εν λόγω άτομο είναι μουσικός με @@ όπως και όλοι στο σχήμα βέβαια. Ήταν στην σκηνή για 2 ώρες και 10 λεπτά paranoizers! Ναι ήταν ακούραστοι! Με πάρα πολύ θετικό vibe έκαναν ένα ολόκληρο πανεπιστήμιο να κουνιέται πάνω κάτω, να χορεύει και να κάνει crowdsurfing. Το “Heroine” τα έσπασε, το “Bad Words” ήταν άψογο και σε γενικές γραμμές όσοι ήταν εκεί χόρεψαν με ήχους ska/reggae/punk και άφθονες μπύρες (ναι…αυτό δεν είναι και πολύ αλήθεια…τελειώσανε σε κάποια φάση γύρω στη 1 και κάτι…και είχαν πει τα παιδιά: «πάρτε 1000 για να φτάσουν»). Δεν έχω δει ξανά τέτοια μπάντα σαν τους 63. Είναι ακούραστοι! Είναι οι μπαταριές Energizer(ή Duracell…ποιος ξέρει;). Δεν έλεγαν να κατέβουν από τη σκηνή, τα encore τους ήταν πάνω από 6 ανεβάζοντας συνέχεια το tempo και μαζί με αυτό και διάθεση και τα crowdsurfing. Ακόμα και όταν μια τούρτα (ναι ναι…τούρτα) προσγειώθηκε στον μπασίστα και το Music Man μπάσο του, λόγω γενεθλίων, δεν πτοήθηκαν! Αντιθέτως είπαν: «όπα δεν έχουμε μπάσο…Last Rizla, δώστε το δικό σας» και όλα λύθηκαν μονομιάς!
Μας έκαναν όλους μια μάζα που χόρευε, διασκέδαζε και δεν έδινε δεκάρα ούτε για τις μπύρες που τελείωναν ούτε και για άλλα σκηνικά….
Την Δευτέρα λοιπόν, εκεί που καθόμασταν στο μαγαζί που σας είπα στην αρχή του άρθρου, σκάνε μύτη οι 63! Όχι όλοι βέβαια άλλα μερικοί. Ο κιθαρίστας (μορφάραααααααααα), ο τραγουδιστής και ο τρομπετίστας (τουλάχιστον αυτούς διέκρινα) στήσανε τσακ μπαμ έναν ενισχυτή και δυο μικροφωνάκια,είπαν στον dj να σταματήσει και άρχισαν να funkάρουν και να αυτοσχεδιάζουν. Έτσι απλά, σχεδόν ακουστικά. Και πάλι βέβαια υπήρχε κλιμάκωση γιατί μετά τους αυτοσχεδιασμούς, είπαν σχεδόν ολόκληρο το πρόγραμμα της Κυριακής και γενικότερα ό,τι ζητούσε ο κόσμος. Τώρα θα μου πείτε, δεν θεωρείται live ρε φίλε από τις 2.30 το βράδυ μέχρι τις 8 το πρωί…
Μήπως είναι μαραθώνιος(δυο ημερών κιόλας); Όπως και να έχει…η συναυλία ήταν φοβερή!Πάντα τέτοια!
2 comments:
xaxa!
Και γαμώ! μπράβο.
Ναι, οι 63high είναι respect. Και με τους ska-p πήραν μεγάλο χειροκρότημα απ' τον κόσμο.
xaxaxa-->xp black edition
Μλκ πρέπει να ήταν πολύ καλοί οι 63high... Τους έχω δει 2 φορές αλλά δεν είχα εντυπωσιαστεί αν και ακούω τα καλύτερα από πολλούς!
επανεξέταση λοιπόν της άποψής μου... άμεσα για live με 63high!! ;-)
Post a Comment