SKA-P, Thessaloniki, Live Report

Στην πόλη μας σήμερα παίξανε οι Ska-p. Το διεθνώς, πλέον, γνωστό συγκρότημα με τους ska-punk ήχους, έδωσε μια και μοναδική, σε ελληνικό έδαφος, συναυλία στο γήπεδο του Μακεδονικού στη Θεσσαλονίκη. Διοργανώτρια εταιρία η νεοσύστατη και γεμάτη εκπλήξεις Self Preservation Society, και support οι 63 High.Επικράτησε ένας πολύ ωραίος πανικός στο γήπεδο με μερικές χιλιάδες(αριθμό που μόνο ο Χατζηγιάννης ξεπερνάει) να χορεύουν ασταμάτητα. Γύρω στις 8 μπήκα στο γήπεδο και άκουγα τους ωραίους ήχους των 63 High, ενώ στις 8.30 περίπου έγινε ένα "ΝΤΟΥ" και άνοιξαν οι πόρτες για ελεύθερη είσοδο (το εισιτήριο κόστιζε 20/25 προπώληση, 30 ταμείο). Χωρίς πολλά παρατράγουδα το γήπεδο σχεδόν γέμισε και στις 9.30 βγήκαν στη σκηνή οι αναμενόμενοι Ισπανοί!

Ξεκίνησαν πολύ δυναμικά με το Ni Fu Ni Fa απ' τον τελευταίο τους δίσκο, στο οποίο είχαν "κολλήσει" μια ιδιαίτερη εισαγωγή που προετοίμαζε το έδαφος. Μετά από 2-3 τραγούδια και ενώ μερικά αντικείμενα και ένας πυρσός προσγειώθηκαν στη σκηνή, ο Pulpul (ο κοντούλης με τη χαρακτηριστική φωνή) έκανε έκκληση να σταματήσουν να πετάνε πράγματα γιατί θα χτυπήσει κάποιος απ' το κοινό (ελεύθερη δική μου μετάφραση), ενώ λίγα λεπτά μετά διέκοψαν προσωρινώς.

Cannabis, φυσικά το μεγάλο hit με αναμενόμενο ενθουσιασμό απ' τους πολλούς φίλους του είδους, el vals del obrero- νομίζω ότι τ' άκουγα σε όλη τη διάρκεια του live(μη ρωτήσετε πώς γίνεται...), ένα ευχάριστο διάλειμμα με το I fought the Law(των Clash), ενώ το μόνο τους πολύ γνωστό τραγούδι που δε θυμάμαι να άκουσα ήταν το Napa Es. Επίσης στο encore παίξανε και το happy birthday για τον Julio (ο μπασίστας που, προφανώς, είχε γενέθλια).

Γενικά το κοινό ήταν πολύ θερμό και ακολουθούσε τις προσταγές των Ισπανών για ιαχές-χειροκροτήματα-χορό. Ιδιαίτερη εντύπωση έκαναν οι μεταμφιέσεις του Pipi (ο ψηλόλιγνος) σε μπάτσο-πάπα- ζογκλέρ κ.α. ο οποίος άλλαξε τουλάχιστον 6 φορές εμφάνιση. Τα συνθήματα των τραγουδιών για επανάσταση και αντίσταση βρίσκαν άμεση ανταπόκριση απ' τους Έλληνες-και όχι μόνο- θεατές.

Παίξανε για κάτι λιγότερο από 2 ώρες και άλλη μισή περίπου στο encore. Στις 12 έβγαινα απ' το χώρο με πολύ ευχάριστα συναισθήματα, αλλά και κούραση αφού ειδικά στα τελευταία 20' ο Pulpul όλο έλεγε "kalinyxta" και όλο ξανάρχιζαν οι τρομπέτες...RE-SI-STE-NCIA! Ενώ πολύ ωραίο κλίμα σε μένα προσωπικά δημιούργησε το σταδιακό άναμμα των προβολέων που, από 'κει που χορεύαμε όλοι μόνοι μας και σε πηγαδάκια, ξαφνικά είδαμε παντού πρόσωπα γελαστά και ανθρώπους να χορεύουν. Αυτό για μένα ήταν που δημιούργησε πολύ ωραία συναισθήματα.

Επίσης, πολύ θετική εντύπωση η στάση της διοργανώτριας εταιρίας να είναι ανεκτική στα ποτά που έμπαιναν στο γήπεδο και επιπλέον να έχει τις μπύρες σε πολύ λογικές τιμές (2-2.5 ευρώ, όχι σαν την αηδία του Principal και του Μύλου που δεν μπορείς να βάλει ούτε νερό και σου χρεώνουν την μπύρα 5...)