Monday 6 July 2009

Tsiridis interview!

Ξεκίνησε από πιο minimal και ηλεκτρονικό ήχο πειραματιζόμενος με samples από μπουζούκια.. Αλλάζει – μεταλλάσσεται διαρκώς ο ήχος του πράγμα που φαίνεται και από τις πολυμορφικές κυκλοφορίες του. Πλέον δημιουργεί deep - ωμό techno και παράλληλα φτιάχνει 2step, dubstep, electronica με το project Slipdress. Όπως λέει και ο ίδιος, θέλει να κάνει κάτι ωμό και οργανικό, δηλαδή να βγαίνει ένας πιο ζεστός ήχος.

Έχει παίξει live σε διάφορες ευρωπα’ι’κές πόλεις, μεταξύ των οποίων και στο περίφημο Watergate του Βερολίνου. Αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στο Red Bull Music Academy της Βαρκελώνης που γίνεται κάθε χρόνο σε διαφορετική πόλη του κόσμου. Τέλος είναι γραφίστας και εικονογράφος στο περιοδικό SOUL όπου χρησιμοποιεί το όνομα Slipdress.

Το είδος μουσικής που δημιουργείς προφανώς δεν είναι mainstream. Πότε και με ποιά ερεθίσματα άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική γενικά και την techno πιο συγκεκριμένα?

Ξεκίνησα να φτιάχνω μουσική στο 'Music' του Playstation! Ενδιαφερόμουν πολύ για την μουσική ήδη, και αφού έμαθα γι'αυτό το παιχνίδι, κόλησα τελείως. Έπειτα συνέχισα με άλλα προγράμματα και άρχισα να μαθαίνω διάφορα. Πλάκα είχε πάντως το Music, έχω διαβάσει και για άλλους που είχαν την ίδια εισαγωγή στην παραγωγή. Οι πιο σημαντικές επιρροές μου ωστε να θέλω να φτιάξω μουσική πρέπει να ήταν οι Prodigy και ο Aphex Twin. Μετά απο λίγα χρόνια φτιάχνωντας leftfield/electronica άρχισα να πειραματείζομαι με samples από μπουζούκια. Ήθελα να φτιάξω ένα σύγχρονο ρεμπέτικο και κατά λάθος κατέληξα σε μια υπνοτική λούπα που οδήγησε στο Bouzouki Several, το πρώτο μου 12" στην Gumption Recordings. Πάντα άκουγα techno/house άλλα δε με ενδιέφερε πολύ να φτιάξω κάτι τέτοιο ως τότε.

Έπαιξες πρόσφατα στο synch festival. Πώς σου φάνηκε η εμπειρία? Πώς το βλέπεις σε σχέση με ανάλογα festival του εξωτερικού?

Ήταν μια πολύ θετική εμπειρία! Μεγάλη οργάνωση...Hταν το πρώτο μου gig σε ένα festival τέτοιου επιπέδου. Σίγουρα είναι το Sonar της Ελλάδας. Έχω πάει άλλες φορές στο Sonar αλλά ήταν η πρώτη μου φορά εδώ στο Synch και έχουν πολλά κοινά σημεία, απ'τη μουσική εώς και την οπτική τους επικοινωνία. Τα βλέπω σαν τα αντίδοτα στα άλλα festival τύπου Glastonbury.

Προσωπικά είχα καποια θεματάκια με τον ήχο-τα monitor αλλά τελικά όλα OK. Ήταν ένα πολύ special live για μένα επειδή παρουσίασα και αρκετά κομμάτια απο το άλλο μου project, Slipdress. Το είδα σαν ευκαιρία να παιξω ένα set λιγότερο dance-floor απ'ότι συνήθως. Σημαντική ήταν και η Violet (Πορτογαλλίδα MC την οποία γνώρισα στο Red Bull Music Academy) που είχε έρθει για να κάνει φωνητικά. Δεν είχαμε κάνει πρόβα- ότι προλάβαμε στο sound-check!

Έχοντας ζήσει αρκετά χρόνια Αγγλία πιστεύεις πώς προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες σε καλλιτέχνες να αναδειχθούν και να εξελιχθούν μουσικά? Πώς βλέπεις το μουσικό κοινό της techno σε σχέση με το αντίστοιχο της Ελλάδας?

Δύσκολα να το απαντήσω αυτο.. ΝΑΙ. Αλλά δεν είναι τόσο απλό. Μπορεί κάποιος να εξελιχθεί οπουδήποτε και να αποκτήσει σεβασμό απ'όλο τον κόσμο, απλά ναι, στην Αγγλία υπάρχουν πιο πολλές δισκογραφικές, παραγωγοί και γενικά πιο πολλές ευκαιρίες να γνωρίσεις κάποιον που ίσως είναι το σημαντικότερο.

Πές μου κάποιες από τις προσωπικές σου ασχολίες εκτός της μουσικής..

Σπούδασα στο LCC του Λονδίνου και αυτή τη στιγμή δουλεύω ως γραφίστας/ εικονογράφος. Οπότε ζωγραφίζω αρκετά, αλλά αφου είναι πλέον η δουλειά μου, προσπαθώ όσο γίνεται να ασχολούμαι με τη μουσική. Σχεδιάζω να κάνω ένα βιβλίο με εικονογραφήσεις μου στο κοντινό μέλλον, έχω κυκολφορήσει άλλα 3 βιβλία στο Λονδίνο αλλά έχει περάσει πολύς καιρός από τότε και θέλω να ξανακάνω κάτι!

Τώρα θα ήθελα να μου αναφέρεις την δισκογραφία σου και να μας μιλήσεις για τα μελλοντικά σου πλάνα..

Έχω κυκολφορήσει 12" στην Gumption, District of Corruption και Trapez (όλες βασισμένες στη Γερμανία). Το Μάϊο κυκλοφόρησα ενα digital EP στην Kina Music (Ιταλία) και το επόμενο θα βγει στη Mikrowave του Kevin Gorman (Manchester) που είναι απ'τα αγαπημένα μου label αυτόν τον καιρό! Σκοτεινό, deep, underground techno- ένας ήχος που συμβαδίζει αρκετά με το Berghain club του Βερολίνου και την δισκογραφική του, Ostgut Ton θα έλεγα. Το 12" στη Mikrowave θα έχει και έναν guest- έκπληξη αν ξεπεράσουμε κάποιες νομικές διαδικασίες. Εκτός από τα κομμάτια στην πιο techno πλευρά, τους τελευταίους μήνες ασχολούμαι περισσότερο με το άλλο project που ανέφερα πριν, Slipdress. Είναι πιο dubstep/2step/electronica ο ήχος. News soon!

Έχεις παίξει live σε διάφορες χώρες (Ελλάδα-Ισπανία-Αγγλία-Γερμανία-Ιταλία) υπάρχει κάποιο/α live που να έχεις ξεχωρίσει απο αυτά?

Απ'τα πρώτα σημαντικά μου live ήταν στο Watergate του Βερολίνου. Φανταστικός χώρος, ήμουν πολύ τυχερός που έπαιξα εκεί. Κατα τ'άλλα...στο Λονδίνο, Retox@Sosho, είναι ένα party που γίνεται κάθε Κυριακή και γίνεται χαμός! Βασικά αυτό ήταν το πρώτο πρώτο live set που έπαιξα. Σε υπόγειο, γεμάτο, όλοι να χωροπδάνε, ήταν τέλεια. Πιο πρόσφατα τον Ιανουάριο στο Βερολίνο, έπαιξα στο τελευταίο Im Fruehtau, ένα 24ωρο+ party που γινόταν κάθε μήνα. Κλέινανε 2 χρόνια και αποφάσισαν ότι θα ήταν οριστικά το τελευταίο. Διαρκούσε απ' τις 8 το πρωί Κυριακής, ως το μεσημέρι Δευτέρας! Πάνω απο 1000 άτομα, τρελός ιδρώτας, στάζανε και τα μηχανήματα να φανταστείτε. Έπαιζα στις 20.00 που την θεωρούσα νεκρή ώρα για ένα 24ωρο party αλλα ήταν το αντίθετο. ΧΑΜΟΣ.

Και τέλος θα ήθελα να μου αποκαλύψεις κάποια από τα αγαπημένα σου άλμπουμ.

Τελευταία και all-time favourites...

Bibio - Ambivalence Avenue, Martyn - Great Lengths, Daedalus - Love to Make Music to, Sunken Foal - Fallen Arches, Radiohead - Amnesiac / Kid A / Όλα βασικα!, Beach Boys - Pet Sounds, Prodigy - Music for the Jilted Generation, Grizzly Bear - Yellow House, Aphex Twin - Come to Daddy, Four Tet - Rounds, Interpol - Turn on the Bright Lights.

No comments: