7epta/8ogdoa Festival

Στις 7 και 8 Αυγούστου 2009 στην Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής διοργανώνεται το 7epta/8ogdoa Festival για 2η χρονιά. Μετά την περσινή επιτυχημένη διεξαγωγή του, το 7α/8ογδοα φέτος ακόμη καλύτερο υπόσχεται ένα δυνατό εναλλακτικό 2ήμερο με electronica, experimental, techno, dub, dubstep, freestyle και visual performances, ενώ φιλοξενούνται καλλιτέχνες από όλη την Ευρώπη κι όχι μόνο εγχώριοι. Το φεστιβάλ γίνεται στο Αθλητικό Κέντρο της Μεγάλης Παναγίας στην βόρεια και ορεινή Χαλκιδική με ένα πολύ καλό line up, και σίγουρα ξεχωριστό και αξιοπρόσεκτο για τα καλοκαιρινά πολιτιστικά δεδομένα της Βόρειας Ελλάδας.

Συγκεκριμένα την πρώτη μέρα, Παρασκευή 7/8 εμφανίζονται οι Donatto Dozzy[dj set/IT], Peter Van Hoesen [dj set/BE], Octex [live audio-visual/SI], Marco Fuerstenberg [live/DE], Stelios Koukotzilas [dj set/GR], Damcase [live/GR], Lazo [dj set/GR], Jaychromatic [dj set/GR], με κάποια καλά ονόματα της techno όπως κάποιοι θα διαπιστώσατε. To Σάββατο εμφανίζεται κι ο paranoizer Researcher, με τα set και τα live αναλυτικά να έχουν ως εξής: RSR & Siraistak [dj set/GR], The Shooz & Emdy [live/GR], Radical Gee & the Moving Target [live/GR], Kako Synapantima Band [live/GR], Bubasvabe [live/GR], Underwaterchess [live/GR], Venn’s Diagrams [dj set/GR].

Πρόκειται για το καλύτερο event που γίνεται φέτος στην Χαλκιδική, και τόσο αξιόλογες και φιλικές προσπάθειες σαν αυτή σίγουρα αξίζουν να στηριχθούν. Από νωρίς το απόγευμα ξεκινάει το όλο σκηνικό με τις πόρτες να ανοίγουν στις 17.00, ενώ οι επισκέπτες του fest έχουν την δυνατότητα να μείνουν ελεύθερα στο camping του 7α/8οα. Επίσης, οι τιμές θα είναι χαμηλές, με 10 ευρώ εισητήριο την πρώτη μέρα και μόλις 5 την δεύτερη! Ο Paranoise Radio από την πλευρά του, έχει την χαρά να είναι χορηγός επικοινωνίας στο 7epta/8ogdoa Festival.

7 και 8 Αυγούστου θα είμαστε εκεί, εσείς?

Take As Needed by Fulleffekt team

Η μεγάλη παρέα της Fulleffekt Team μετά το δυναμικό ξεκίνημα του 2007 και την κυκλοφορία του Psyclowns, πρώτου project του crew, κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες νέο cd. Τον Μαρτίο του 2009 το 2o album τους ανέβηκε στο ίντερνετ και τα χτυπήματα ανταπόκρισης στο free downloading ήταν μαζικά!

Με ένα ιδιαίτερο εξώφυλλο οι Fulleffekt αυτοαποκαλούνται ασθενείς, μιας και εξαρτημένοι από την μουσική, για αυτό και Take As Needed με συμπτώματα bringing the pain hardcore for brain! H hip hop παρέα που βρίσκεται διάσπαρτη κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη δημιούργησε κάτι ακατέργαστο, με ποικίλλες επιρροές, ανεξάρτητο και ξεχωριστό τουλάχιστον για την εγχώρια σκηνή. Οι 4 dj's Βοοker, Millman, Waif, Noa One επιδίδονται σε εξαιρετικό turntablism, ενώ οι MCS Αrtisun, Ad-libia, Sick Booze, Elephant Phinix, Majestic, Dtail, Caribu χώνουν δυνατά σε ελληνικά και αγγλικά, πότε για την φάση του hiphop στην χώρα και πότε για κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες. Πολύ ωραίο αποτέλεσμα στο οποίο ανοίγετε τα αφτιά σας πατώντας εδώ.

Το CDάκι περιλαμβάνει 13 tracks και σε ένα, το Voice in the Night, συμμετέχει ο MadClip από την Νέα Υόρκη. Oι Fulleffekt πρόσφατα έκαναν support στον Madlib, αλλά και στον Ghostface Killah της Wu Tang Clan, όμως πιστεύουν ότι τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμη... κάτι θα ξέρουν!

Ed Banger Records/Ομιλείτε την γαλλικήν?

Το Παρίσι, ο πύργος του Άιφελ, η Μονμάρτη,η Παναγιά των Παρισίων, τα απαίσια βρωμερά τυριά, τα κρασιά με τα περίεργα ονόματα και οι κάτοικοι-μανιώδεις καπνιστές με τις φιλοσοφικές τάσεις απαρτίζουν τη Γάλλια στο μυαλό των περισσοτέρων από μας. Είναι αλήθεια ότι όλα αυτά δημιουργούν μια εικόνα για τη χώρα αυτή, ομολογουμένως όμως, κάπως θολή.

Είναι παράξενος λαός, με παράξενα και πολύ εκκεντρικά γούστα πρέπει να πω. Είχα την τύχη να γνωρίσω αρκετούς γάλλους, συγγένεψα κιόλας με έναν! Σας διαβεβαιωθώ πως είναι απείρως δημιουργικοί, εγωκεντρικοί και με κανένα αίσθημα ομόνοιας και αδελφικότητας μεταξύ τους. Πραγματικά όμως τα περισσότερα δημιουργήματα τους, σχεδόν σε όλες τις τέχνες, είναι αξιοπρόσεκτα και πολλές φορές αξιοθαύμαστα.

Εννοείται και στην μουσική—φτάνει μόνο να θυμηθούμε τις δεκαετίες από το ’30 έως και το ’70. Στις επόμενες δεκαετίες όμως η απουσία της Γαλλίας από τα μουσικά, κυρίως, δρώμενα έγινε αισθητή. Τόσο που συζητήθηκε και αργά, σχεδόν νωχελικά έσβησε το όλο θέμα μαζί με τις προσδοκίες του κοινού για ανάκαμψη της γαλλικής μουσικής σκηνής. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 αρχίζουν να αλλάζουν τα δεδομένα με πολύ ηπίους ρυθμούς. Η Γαλλία ανακάμπτει σταδιακά, κερδίζοντας έδαφος με την ηλεκτρονική μουσική αυτή τη φορά με τους Daft Punk. Αυτή η ανάκαμψη θα διαρκέσει μέχρι τα τέλη των ‘90s. Μετά έρχεται μια περίοδος στασιμότητας και πάλι. Ώσπου το 2002 ιδρύεται η Ed BangerRecords.

Η δισκογραφική αυτή εταιρεία, που τα τελευταία χρόνια κατακλύζει τα dancefloors με τις αφίξεις της, ήταν αρχικά θυγατρική εταιρεία της Headbanger Records μα στη συνεχεία αποσπάστηκε. Ιδρυτής της είναι ο Pedro Winter ο όποιος βεβαία είναι και παραγωγός στο label με το όνομα Busy P. To label έχει στο roster του μερικά από τα πιο δυνατά ονόματα στη σκηνή της techno όπως είναι οι Justice, Uffie, So Me, DSL, Sebastian, Mr. Flash, Mr. Oizo, Krazy Baldhead, Feadz, Dj Mehdi, Vicarious Bliss και αρκετούς ακόμα. Την δημοτικότητά της, αύξησε το 2007 με το ντεμπούτο(στην ed banger) single των Justice - Never Be Alone. Το κομμάτι βασίστηκε σε ένα τραγούδι της indie-electro μπάντας Simian(αφίχθηκε το 2002), μέλη της οποίας σχημάτισαν κάποια χρόνια αργότερα τους Simian Mobile Disco (deep house/techno σχήμα). Η αλήθεια βέβαια είναι πως το εν λόγω κομμάτι είχε εκδοθεί από την International Deejay Gigolos το 2004, μετά από προσωπική επιλογή του ιδίου του Dj Hell και είχαν «κοπεί» 20.000 βινύλια (δεδομένης της ταχύτητας των νέων κυκλοφοριών της ηλεκτρονικής μουσικής, θεωρείται σχεδόν πλατινένιος!). Σταδιακά λοιπόν, η δισκογραφική γνώρισε και γνωρίζει την επιτυχία και την δημοσιότητα.

Μήπως όμως αυτό το ρεύμα, που μερικοί αποκαλούν nu rave, είναι μια φούσκα και τίποτα παραπάνω? Η μουσική τους, αναντίρρητα, πουλάει τρελά, έχουν ωραίες μελωδίες, δυνατό beat και έντονο συναίσθημα. Πολλοί όμως κατηγορούν τόσο τους djs-παραγωγούς όσο και την ίδια την δισκογραφική ότι έχει μπει σε ένα mainstream μονοπάτι αντιγράφοντας μεγάλα ονόματα του χώρου όπως είναι οι Daft Punk (κατηγορία που επισκιάζει κυρίως τους Justice). Θα σας παρουσιάσω μερικά δεδομένα και τα συμπεράσματα θα είναι δικά σας.

Ο ιδρυτής Pedro Winter (Busy P) ήταν επί χρόνια manager των Daft Punk (1996-2008).

Οι Justice έχουν δηλώσει πως ο χαρακτηρισμός του ρεύματος ως nu rave δεν τους καλύπτει, δεν τον ασπάζονται και προτιμούν το new big beat ως τίτλο του είδους τους.

Η Ed Banger αναγνωρίζει πως το κίνημα αυτό υπάρχει και πως τα ενδιαφερόμενα κοινά είναι μεταξύ 17 -24 (βλ. αγοραστική δύναμη)

Ο Busy P μόλις πριν από 4 μήνες εγκαινίασε το επίσημο online κατάστημα της δισκογραφικής, το οποίο εμπορεύεται δίσκους, συλλεκτικές εκδόσεις, limited μπλουζάκια, αφίσες και πολλά αλλά σε υψηλότατες τιμές.

Ένας από τους σκοπούς της ed banger είναι να προμοτάρει το καλό graphic design στους δίσκους.

Ο πατέρας του Busy P, καθως και ο ιδιος, είναι ζωγράφος και illustrator/graphic designer.

Οι Justice έχουν ανοίξει τους Daft Punk σε Live set των τελευταίων.
Στους άμεσα συνδεόμενους εξωτερικούς συνεργάτες του label είναι και ο σκηνοθέτης Romain Gavras.

Ο Mr. Oizo εξέδωσε μέσω της ed banger το τελευταίο του album “Transexual EP” μετά από αρκετά χρόνια απουσίας.

Ο Mr. Oizo είναι και σκηνοθέτης (αν θυμάστε το track “Flat Beat” για τη διαφήμιση της Levi’s με το κατακίτρινο αρκουδάκι ονόματι Flat Eric να κάνει βόλτες με ένα αυτοκίνητο κουνώντας το κεφάλι του… είναι δικό του δημιούργημα όλο το concept)

Η Ed Banger δεν έχει συνεργαστεί με άλλους σκηνοθέτες παρά μόνο με τους δυο προηγούμενους.

Συνοψίζοντας, μήπως η δισκογραφική εταιρεία καπηλεύεται το παρελθόν των μελών της? Μήπως σφετερίζεται τις επιτυχίες κάποιων άλλων? Μονός της στόχος είναι τα λεφτά και τίποτε παραπάνω? Μήπως κολακεύεται από τις φήμες και τις χρησιμοποιεί για το συμφέρον της?

Έστω ότι η απάντηση είναι όχι. Τότε μιλάμε για μια δισκογραφική εταιρεία - κολεκτίβα καλλιτεχνών που θέλει απεγνωσμένα να βγάλει τη γαλλική σκηνή προς τα έξω μακριά από τα σκ@τα του David Guetta και να συναγωνιστεί σε κουλτούρα και ποιότητα την Kitsune records, χωρίς να ξοδεύει άπειρα χρήματα λόγω γνωριμιών.Αν η απάντηση όμως είναι ναι, τότε μιλάμε για μια δισκογραφική εταιρεία η όποια ξέρει τόσο καλά το marketing και το promotion που μπορεί να πουλήσει γούνα μινκ σε μαμούθ στον αρκτικό κύκλο.

Όπως και να έχει η μουσική τους είναι εκπληκτική και ευχάριστη…so, why not?

Special Musick for Special People

Ένα από τα καλύτερα label της Γερμανίας, η Shitkatapult, έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να δημιουργήσει, να στήσει, μία ιδιότυπη και δυναμική electro σκηνή με αρκετές επιρροές από punk, techno, idm αλλά και pop ή πιο dance ήχους. Πραγματικά πολλές από τις κυκλοφορίες της είναι αρκετά ανατρεπτικές και πρωτότυπες, δύο από αυτές μάλιστα προτείνονται σήμερα εδώ, που είναι κι από τις πιο πρόσφατες της εταιρείας, η οποία πλέον μετράει περισσότερες από 100 releases. Η Shitkatapult ιδρύθηκε το 1998 από τον punkotechn-ά dj Marco Haas ή αλλιώς Τ.Raumschmiere στο Βερολίνο, ενώ 2 χρόνια αργότερα ο Sascha Ring/Αpparat προστίθεται στην παρέα και αμέσως το label δυναμώνει. Σήμερα, πολλοί αξιόλογοι djs ή bands, Γερμανοί και μη, είναι στο δυναμικό της Shitkatapult, αυτοί όμως παραμένουν -εννοείται- άγνωστοι ακόμη στο ελληνικό κοινό.

Μία από τις πλέον ανατρεπτικές μπάντες της εταιρείας, οι Warren Suicide από την χειρότερη και πιο "δύσβατη" περιοχή του Βερολίνου, την Neukoelln, κυκλοφόρησαν στο 2008 το 2o τους album, Requiem for a Missing Link, παρόλο που την αρχή τους κάνανε στην λονδρέζικη Fume Records το 2006 με το album Τhe Hello. Βέβαια, έχουν βγάλει κι άλλα πράγματα, όπως remixes και singles. Το Requiem for a Missing Link, είναι μία εξαιρετική δουλειά κινούμενη σε electro-punk πλαίσια, είναι όμως τόσο αιχμηρό που δεν μπαίνει σε πλαίσια. Όπως δεν μπαίνουν σε πλαίσια κι οι Cherie και Nackt, δημιουργοί της μπάντας από το 2003, οι οποίοι δεν έχουν καμία δομή, οι μουσικοί που τους συνοδεύουν αλλάζουν συχνά, δεν είναι όμως κανείς τους τυχαίος.

Είναι κάτι παραπάνω από μία κοινή μπάντα, είναι τέχνη καθαρή, οποιοδήποτε live show τους γίνεται μοναδικό κι ανεπανάληπτο με την κυριολεκτική έννοια των λέξεων. Είναι ένα concept, αναρχικό κι απρόβλεπτο, κάτι το οποίο ίσως φαίνεται κι από το όνομα της μπάντας, ενώ εμβληματικό χαρακτήρα έχει η παρουσία του σκιτσαρισμένου από την Cherie τύπου με το όνομα Warren Suicide, κάπως φρικαρισμένος, πολύ λεπτός και asexual. Άλλωστε oι Warren Suicide είναι μία audio-visual μπάντα, με πολύ ενδιαφέροντα visuals, όλα παραγωγή της τραγουδίστριας Cherie. Όμως νομίζω φτάνουν τα λόγια, όσοι ψηθήκατε ψάξτε τους. Το Requiem for a Missing Link έχει 12 tracks, με τα The Cage, Run Run, Home, Sometimes να ξεχωρίζουν.

Λίγο δυτικότερα και 2 χρόνια νωρίτερα στην πιο όμορφη πόλη της Γερμανίας, το Αμβούργο, δημιουργήθηκαν οι Das Bierbeben. Η τετραμελής μπάντα ήταν από νωρίς στην Shitkatapult με αρκετές κυκλοφορίες. Από τις 10 Απριλίου όμως, διατείθεται το 3ο τους album, που είναι μάλιστα το ομώνυμο και κινείται σε electro-pop-punk ρυθμούς. Περιέχει 10 tracks, εκ των οποίων ξεχώρισα τα Dunkle Tage, Wehr dich doch, και τα πιο χορευτικά Wie ein Vogel, Behind the Green Door, το οποίο είναι remix στον Τ.Raumschmiere. Σε όσους αρέσει η electropop, θα αρέσουν και οι Bierbeben, bestimmt! Εξίσου ωραίες πάντως, είναι κι οι παλαιότερες δισκογραφικές δουλειές των Γερμανών από την πόλη της St.Pauli, ποδοσφαιρικής ομάδας αγαπημένης των αναρχικών ανά τον κόσμο.

Πρόκειται για άλλη μία πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση, με φυσικά πλούσιο κοινωνικο-πολιτικό περιεχόμενο, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει σε διαφορετική κατεύθυνση μια μπάντα από το Αμβούργο! Aυτή η αναρχική ιδεολογία των Bierbeben εκφράζεται στους γερμανικούς στοίχους των τραγουδιών τους, αλλά είναι εμφανής και στο σήμα τους, που είναι ο αετός-σύμβολο του γερμανικού κράτους πατημένος με ένα Χ. Χαρακτηριστικό είναι ένα από τα πιο παλιά τραγούδια τους, το Deutschland το οποίο έχει και πολύ "χώσιμο".

Αυτά από μένα για την Shitkatapult, που και το όνομά της την ισχυροποιεί σαν καταπέλτης έναντι σε κάτι, υπαρκτό ή μή, αντιδραστικό και φρέσκο τουλάχιστον! Special Musick for Special People, όπως είναι και το σλόγκαν της.

Καλοκαιρινό πρόγραμμα εκπομπών

Από την προσεχή Δευτέρα 20/7 θα ισχύει το καλοκαιρινό πρόγραμμα εκπομπών στον Paranoise, κάπως διαφοροποιημένο από αυτό που ίσχυε ως τώρα. Εκπομπές μόνο τις καθημερινές πλέον, από τις 5 το απόγευμα ως τις 3 τα ξημερώματα! Συγκεκριμένα oι αλλαγές είναι οι ακόλουθες. Ο Χρήστος παίρνει το δίωρο 7-9 την Δευτέρα, οι Funxion τον διαδέχονται μετά 9-11 το βράδυ, η Μαρία πάει 5-7 απόγευμα Τρίτης, ο Μάριος από το Λονδίνο απόγευμα Τετάρτης 7-9 και ο Μάριος/I.ma.ge. από την Σύρο, με τον Νίκο ενίοτε για παρέα, 5-9 απόγευμα Πέμπτης. Κάποιοι εκ των broadcasters απουσιάζουν το καλοκαίρι, γι' αυτό και δεν περιλαμβάνονται στο νέο πρόγραμμα. Για να το δείτε αναλυτικά ανατρέξτε στην σχετική ενότητα του site μας.

Επίσης, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας πληροφορήσουμε ότι ο Paranoise θα συμμετέχει στο φετινό Reworks Festival 2009. Περισσότερα όμως σύντομα!

Καλές βουτιές και καλή ακρόαση!

new release: Stellastarr* - Civilized

Μία από τις καλύτερες indie/altern rock μπάντες των τελευταίων ετών, οι Stellastarr από την Νέα Υόρκη, κυκλοφόρησαν χθες το 3ο τους album στην Bloated Wife Records, 4 χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά. Μετά το ομώνυμο τους, Stellastarr από το 2003, και το Harmonies for the Haunted από το 2005, το τρίτο album ονομάστηκε Civilized και είναι πιο δυναμικό, με περισσότερη ενέργεια και λίγη περισσότερη επιθετικότητα, όπως χαρακτηριστικά λέει ο τραγουδιστής τους Shawn Christensen. Ο ίδιος μάλιστα παραδέχεται ότι προσπάθησε σε αυτό το cd να αλλάξει τον τόνο της φωνής του προσπαθώντας να προσδώσει ένα κάπως διαφοροποιημένο ύφος στο Civilized.

Για όσους ακούνε indie, σίγουρα θα ψάξουν και θα ακούσουνε την νέα δουλειά των Stellastarr, για πολλούς από αυτούς άλλωστε η νεοϋορκέζικη μπάντα θα 'ναι από τις αγαπημένες τους. Αυτές τις λίγες φορές ως τώρα που πρόλαβα να ακούσω τα new tracks, ξεχώρισα τα Prom Zombie, Warchild, Graffiti Eyes, Freak Out, Numbers. To Graffiti Eyes κυκλοφορεί ήδη από τον Απρίλιο σε singe version, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι το καλύτερο track του album. Αυτό πρέπει να είναι για τους περισσοτερους το Prom Zombie, στο οποίο οι Stellastarr λένε πως κατά την διάρκεια της ηχογράφησης παρτάρανε κανονικά, ενώ το χαρακτηρίζουν definite drinking song! Eμένα μου άρεσαν αρκετά πάντως δύο πιο δυναμικά τραγούδια, το Warchild και το Numbers.

Όσοι γουστάρετε indie δεν χρειάζεστε παρότρυνση για να το ακούσετε, να το αγοράσετε ή whatever, και αφήνω για σας την κρίση αν είναι καλύτερο ή συγκρίσιμο με τα 2 προηγούμενα γαμάτα albums τους. Οι υπόλοιποι take a smell πατώντας εδώ, όπου υπάρχουν μαζί με άλλα όλα τα tracks από το Civilized για ακρόαση. Στο παρελθόν τους έχουν κάνει support οι Killers και οι Editors, έχουν κάνει tour με Placebo, Jane's Addiction, Raveonettes, ενώ έχουν παίξει σε ΗΠΑ, Καναδά, Ευρώπη, Μεξικό, Ιαπωνία. H τετραμελής μπάντα αξίζει πολλά, και ελπίζουμε να τους απολαύσουμε κάποια στιγμή live in Greece! Προς το παρόν γυρνάνε τις USA όπου έχουν στο προσκήνιο ακόμη 15 συναυλίες μέχρι τις 4 Αυγούστου.

tracklist
------
01. Robot
02. Freak Out
03. Tokyo Sky
04. Numbers
05. Graffiti Eyes
06. Prom Zombie
07. Warchild
08. People
09. Move On
10. Sonja Cries

Open Air Drum 'N' Bass Summer Festival 2009, live report!

Εδώ και καιρό περιμέναμε πως και πως να έρθει η ώρα για το 9o κατά σειρά Open Air Drum 'N' Bass Festival της HMSU, που φέτος έγινε στο χωριό Kutina λίγο έξω από τη πρωτέυουσα της γειτονικής Βουλγαρίας.

Το trip ξεκίνησε από Αθήνα με το λεωφορείο που έκλεισαν οι Funxion ειδικά γι αυτήν την εκδρομή και λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα έφτασε στη Θεσσαλονίκη. Αναχώρηση κατευθείαν για Βουλγαρία σε ένα μακρύ ταξίδι που ήταν σίγουρο ότι θα αποτελούσε μία ξεχωριστή εμπειρία και για μένα και για τον margasv καθώς ήταν η πρώτη φορά που θα βρισκόμασταν σε ένα τέτοιο γεγονός. 40 ώρες συνεχόμενη μουσική από drum 'n' bass, dubstep, 2-step, breacore etc με πολύ φτηνό εισητήριο μόνο 10 ευρώ ή 20 λέβα.

Day 1 Friday

Γύρω στις 10 το πρώι φτάσαμε στα Σόφια για μία γρήγορη στάση και μία μικρή περιήγηση σε αυτήν την όμορφη πόλη με την κεντρικοευρωπαϊκή κουλτούρα και αρχιτεκτονική. Το απογευματάκι αναχώρηση για το Open Air και μόλις φτάνουμε αντικρίζουμε ένα πολύ ιδιαίτερο και εντυπωσιακό σκηνικό το οποίο ήταν στήμενο σε έναν λόφο λίγο έξω από το χωριό, ενώ ήδη είχαν αρχίσει να στήνουν τις σκηνές τους οι πρώτοι ταξιδιώτες. Είχαν ήδη αρχίσει τα πρώτα dj sets από τις 6 το απόγευμα και κατευθείαν συνηδητοποιήσαμε οτι πρόκειται για τον καλύτερο ήχο που έχουμε ακούσει ever, γρήγορα γρήγορα να στήσουμε τις σκηνές μας και να ξεκουραστούμε λίγο άπο το ταξίδι για να απολάυσουμε μία μπύρα. Οι πρώτες μουσικές που ακούστηκαν ήταν κυριώς dubstep, 2-step από τους Βούλγαρους της διοργανώτριας HMSU εν αναμονή των Ελλήνων Harris(Funxion Crew) b2b Kernelcoremode (Creative Space) που ξεσήκωσαν το κοινό με dubstep εκεί γύρω στις 2200-2300. Στην συνέχεια ανεβήκαμε με Acidtrip και γουστάραμε πολύ με Taxman(BG) and MC Det(UK) σε ένα πολύ καλό live act υπό drum 'n' bass ήχους. Αμέσως μετά περιμέναμε να ακούσουμε ένα από τα πιο μεγάλα ονόματα του festival, τον Καναδό Capital J, γνωστός για τα remix του σε γνωστές mainstream επιτυχίες. Για να πω την αλήθεια δεν με ενθουσίασε καθόλου ο Capital J, αν και οι περισσότεροι εκείνη την ώρα τα έσπαγαν(είχαμε και την κούραση του ταξιδιού). Δυστυχώς όμως δεν αντέξαμε άλλο και την κάναμε για την σκηνή με σκοπό να ξεκουραστούμε λίγο για να αντέξουμε τις επόμενες ώρες.

Day 2 Saturday

Τι καλύτερο από το να ξυπνήσεις με drum 'n' bass? Γύρω στις 1100, και ενώ οι Αbent b2b NuMark (Funxion Crew) που κινήθηκαν σε techstep/neurofunk μάθαμε ότι έπαιξαν πολύ ωραία, δυστυχώς δεν τους προλάβαμε, οι djs συνέχιζαν να τα σπάνε και σηκωθήκαμε για να κάνουμε μία βόλτα και να ακούσουμε M@d Twist και στην συνέχεια Scop και Asian Detective. Aφού είχαμε μπει για τα καλά και πάλι στο κλίμα ξαφνικά ακούσαμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Ήταν οι νεαροί Apo & Neneva που αποτελούνται από έναν dj και μία τραγουδίστρια που ελάφρυναν κάπως το κλίμα ερμηνέυωντας γνωστά κομμάτια με dubstep και reggae στοιχεία στην παραγωγή. Next live act οι R.O.B.T.F. που είναι τρεις Βούλγαροι, dj, drummer και ΜC. Κινούμενοι φυσικά σε d'n'b παρουσίασαν ένα πολύ ωραίο live act γεμάτο δυναμισμό και ενέργεια. Aπό εκεί και πέρα ακούσαμε τους Balkansky ft.Ruth, Thought και Treo (κατά σειρά εμφάνισης on stage) και το festival έφτανε σιγά σιγά στο αποκορύφωμά του.

Έτσι, τα μεσάνυκτα βγαίνουν στην σκηνή οι δικοί μας Disphonia μαζί με τον MC Det σε ένα πολύ δυνατό live παίζοντας neurofunk και techstep και γαμιώντας! Tο κλίμα που επικρατούσε από κάτω ήταν φοβερό με τον κόσμο που μαζεύτηκε να μην σταματάει με τίποτα να χορεύει στις μουσικές των Disphonia και να λατρεύει τα φωνητικά by MC Det, o oποίος τό 'χει! Ένα ''διάλειμμα'' και αμέσως πίσω για Break και μετά για Audio. Οι δύο Άγγλοι djs έπαιξαν κατά κύριο λόγο breaks και αποτελούσαν και αυτοί δύο πολύ μεγάλα ονόματα που φιλοξένησε το fest για φέτος καθώς παίζουν σε πολλά clubs ανά τον κόσμο. Από εκεί και πέρα ακολούθησε πολύ μουσική, χορός, ένα δίωρο για ύπνο, όταν και ακούσαμε να αποκαλούν τον Cooh ως τον καλύτερο dj της νοτιοανατολικής Ευρώπης, επί λέξει. Με το καλημέρα στις 7 το πρωί πιάσαμε τις μπύρες, ζεσταθήκαμε και κουνηθήκαμε με το mash-up των τύπων της HMSU από τις 8 ως τις 1000 . Γύρω στις 1200 αναχωρήσαμε από τον χώρο για μία στάση στην Σόφια και μετά επιστροφή Ελλάδα, ανανεωμένοι και ευχαριστημένοι από αυτήν την εμπειρία.



Τελικός απολογισμός:
Ένα πολύ καλό festival που φιλοξένησε πάνω από 30 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο και τις πόρτες του πέρασαν πάνω από 4000 άτομα. Το fest αυτό αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά στην γειτονική Βουλγαρία, ενώ η d'n'b είναι γενικά popular όπως πληροφορηθήκαμε, αλλά και όπως παρατηρούσαμε τον κόσμο. Εντύπωση μας έκαναν οι σχετικά μικρές ηλικίες του κοινού για τέτοια κατάσταση, καθώς και το ότι φαίνονταν όλοι αυτοί πως μόνο τυχαία δεν ήταν στον χώρο αυτό το 3ημερο. Αντίθετα, νιώθανε 100% τα vibes της dnb, ενώ ξέρανε πάρα πολλά κομμάτια, κρίνοντας από τις αντιδράσεις τους! Βέβαια δεν έλλειπαν και κάποιοι πόζεροι, αλλά κι αυτοί ήταν στην φάση!

Ήταν πάντως κάπως περίεργη η κατάσταση, σε μία χώρα που τώρα σκάνε τα αγαθά του καπιταλισμού, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Το μόνο αδύνατο σημείο του Open Air Drum 'N' Bass Summer Festival 2009 είναι το ανοργάνωτο camping, με λίγη δουλειά όμως μπορεί να στρώσει αρκετά. Σίγουρα πάντως αποτελεί ένα γεγονός που αξίιζει να παρεβρεθούμε ξανά αφού είναι κάτι εντελώς διαφορετικό σε σύγκριση πάντα με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα. Cheers!!!

Tsiridis interview!

Ξεκίνησε από πιο minimal και ηλεκτρονικό ήχο πειραματιζόμενος με samples από μπουζούκια.. Αλλάζει – μεταλλάσσεται διαρκώς ο ήχος του πράγμα που φαίνεται και από τις πολυμορφικές κυκλοφορίες του. Πλέον δημιουργεί deep - ωμό techno και παράλληλα φτιάχνει 2step, dubstep, electronica με το project Slipdress. Όπως λέει και ο ίδιος, θέλει να κάνει κάτι ωμό και οργανικό, δηλαδή να βγαίνει ένας πιο ζεστός ήχος.

Έχει παίξει live σε διάφορες ευρωπα’ι’κές πόλεις, μεταξύ των οποίων και στο περίφημο Watergate του Βερολίνου. Αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στο Red Bull Music Academy της Βαρκελώνης που γίνεται κάθε χρόνο σε διαφορετική πόλη του κόσμου. Τέλος είναι γραφίστας και εικονογράφος στο περιοδικό SOUL όπου χρησιμοποιεί το όνομα Slipdress.

Το είδος μουσικής που δημιουργείς προφανώς δεν είναι mainstream. Πότε και με ποιά ερεθίσματα άρχισες να ασχολείσαι με τη μουσική γενικά και την techno πιο συγκεκριμένα?

Ξεκίνησα να φτιάχνω μουσική στο 'Music' του Playstation! Ενδιαφερόμουν πολύ για την μουσική ήδη, και αφού έμαθα γι'αυτό το παιχνίδι, κόλησα τελείως. Έπειτα συνέχισα με άλλα προγράμματα και άρχισα να μαθαίνω διάφορα. Πλάκα είχε πάντως το Music, έχω διαβάσει και για άλλους που είχαν την ίδια εισαγωγή στην παραγωγή. Οι πιο σημαντικές επιρροές μου ωστε να θέλω να φτιάξω μουσική πρέπει να ήταν οι Prodigy και ο Aphex Twin. Μετά απο λίγα χρόνια φτιάχνωντας leftfield/electronica άρχισα να πειραματείζομαι με samples από μπουζούκια. Ήθελα να φτιάξω ένα σύγχρονο ρεμπέτικο και κατά λάθος κατέληξα σε μια υπνοτική λούπα που οδήγησε στο Bouzouki Several, το πρώτο μου 12" στην Gumption Recordings. Πάντα άκουγα techno/house άλλα δε με ενδιέφερε πολύ να φτιάξω κάτι τέτοιο ως τότε.

Έπαιξες πρόσφατα στο synch festival. Πώς σου φάνηκε η εμπειρία? Πώς το βλέπεις σε σχέση με ανάλογα festival του εξωτερικού?

Ήταν μια πολύ θετική εμπειρία! Μεγάλη οργάνωση...Hταν το πρώτο μου gig σε ένα festival τέτοιου επιπέδου. Σίγουρα είναι το Sonar της Ελλάδας. Έχω πάει άλλες φορές στο Sonar αλλά ήταν η πρώτη μου φορά εδώ στο Synch και έχουν πολλά κοινά σημεία, απ'τη μουσική εώς και την οπτική τους επικοινωνία. Τα βλέπω σαν τα αντίδοτα στα άλλα festival τύπου Glastonbury.

Προσωπικά είχα καποια θεματάκια με τον ήχο-τα monitor αλλά τελικά όλα OK. Ήταν ένα πολύ special live για μένα επειδή παρουσίασα και αρκετά κομμάτια απο το άλλο μου project, Slipdress. Το είδα σαν ευκαιρία να παιξω ένα set λιγότερο dance-floor απ'ότι συνήθως. Σημαντική ήταν και η Violet (Πορτογαλλίδα MC την οποία γνώρισα στο Red Bull Music Academy) που είχε έρθει για να κάνει φωνητικά. Δεν είχαμε κάνει πρόβα- ότι προλάβαμε στο sound-check!

Έχοντας ζήσει αρκετά χρόνια Αγγλία πιστεύεις πώς προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες σε καλλιτέχνες να αναδειχθούν και να εξελιχθούν μουσικά? Πώς βλέπεις το μουσικό κοινό της techno σε σχέση με το αντίστοιχο της Ελλάδας?

Δύσκολα να το απαντήσω αυτο.. ΝΑΙ. Αλλά δεν είναι τόσο απλό. Μπορεί κάποιος να εξελιχθεί οπουδήποτε και να αποκτήσει σεβασμό απ'όλο τον κόσμο, απλά ναι, στην Αγγλία υπάρχουν πιο πολλές δισκογραφικές, παραγωγοί και γενικά πιο πολλές ευκαιρίες να γνωρίσεις κάποιον που ίσως είναι το σημαντικότερο.

Πές μου κάποιες από τις προσωπικές σου ασχολίες εκτός της μουσικής..

Σπούδασα στο LCC του Λονδίνου και αυτή τη στιγμή δουλεύω ως γραφίστας/ εικονογράφος. Οπότε ζωγραφίζω αρκετά, αλλά αφου είναι πλέον η δουλειά μου, προσπαθώ όσο γίνεται να ασχολούμαι με τη μουσική. Σχεδιάζω να κάνω ένα βιβλίο με εικονογραφήσεις μου στο κοντινό μέλλον, έχω κυκολφορήσει άλλα 3 βιβλία στο Λονδίνο αλλά έχει περάσει πολύς καιρός από τότε και θέλω να ξανακάνω κάτι!

Τώρα θα ήθελα να μου αναφέρεις την δισκογραφία σου και να μας μιλήσεις για τα μελλοντικά σου πλάνα..

Έχω κυκολφορήσει 12" στην Gumption, District of Corruption και Trapez (όλες βασισμένες στη Γερμανία). Το Μάϊο κυκλοφόρησα ενα digital EP στην Kina Music (Ιταλία) και το επόμενο θα βγει στη Mikrowave του Kevin Gorman (Manchester) που είναι απ'τα αγαπημένα μου label αυτόν τον καιρό! Σκοτεινό, deep, underground techno- ένας ήχος που συμβαδίζει αρκετά με το Berghain club του Βερολίνου και την δισκογραφική του, Ostgut Ton θα έλεγα. Το 12" στη Mikrowave θα έχει και έναν guest- έκπληξη αν ξεπεράσουμε κάποιες νομικές διαδικασίες. Εκτός από τα κομμάτια στην πιο techno πλευρά, τους τελευταίους μήνες ασχολούμαι περισσότερο με το άλλο project που ανέφερα πριν, Slipdress. Είναι πιο dubstep/2step/electronica ο ήχος. News soon!

Έχεις παίξει live σε διάφορες χώρες (Ελλάδα-Ισπανία-Αγγλία-Γερμανία-Ιταλία) υπάρχει κάποιο/α live που να έχεις ξεχωρίσει απο αυτά?

Απ'τα πρώτα σημαντικά μου live ήταν στο Watergate του Βερολίνου. Φανταστικός χώρος, ήμουν πολύ τυχερός που έπαιξα εκεί. Κατα τ'άλλα...στο Λονδίνο, Retox@Sosho, είναι ένα party που γίνεται κάθε Κυριακή και γίνεται χαμός! Βασικά αυτό ήταν το πρώτο πρώτο live set που έπαιξα. Σε υπόγειο, γεμάτο, όλοι να χωροπδάνε, ήταν τέλεια. Πιο πρόσφατα τον Ιανουάριο στο Βερολίνο, έπαιξα στο τελευταίο Im Fruehtau, ένα 24ωρο+ party που γινόταν κάθε μήνα. Κλέινανε 2 χρόνια και αποφάσισαν ότι θα ήταν οριστικά το τελευταίο. Διαρκούσε απ' τις 8 το πρωί Κυριακής, ως το μεσημέρι Δευτέρας! Πάνω απο 1000 άτομα, τρελός ιδρώτας, στάζανε και τα μηχανήματα να φανταστείτε. Έπαιζα στις 20.00 που την θεωρούσα νεκρή ώρα για ένα 24ωρο party αλλα ήταν το αντίθετο. ΧΑΜΟΣ.

Και τέλος θα ήθελα να μου αποκαλύψεις κάποια από τα αγαπημένα σου άλμπουμ.

Τελευταία και all-time favourites...

Bibio - Ambivalence Avenue, Martyn - Great Lengths, Daedalus - Love to Make Music to, Sunken Foal - Fallen Arches, Radiohead - Amnesiac / Kid A / Όλα βασικα!, Beach Boys - Pet Sounds, Prodigy - Music for the Jilted Generation, Grizzly Bear - Yellow House, Aphex Twin - Come to Daddy, Four Tet - Rounds, Interpol - Turn on the Bright Lights.

Airplay July 2009

Ιούλιος ο μήνας που αρχίζουν οι διακοπές και τα πρώτα ταξίδια προς θερινά και ειδυλλιακά μέρη. Καλοκαιρινά tracks από dub, indie, hip hop, electro να αποτελούν μερικά απο τα μουσικά είδη αυτού του μήνα στο Airplay του Paranoise για τον Ιούλιο.

Here it is!
Fat Freddy's Drop - Pull The Catch (The Drop) listen
Sequence Theory Project - Toyland (Not On Label) listen
Vibronics feat. Macka B - Tired Of The War (Scoops) listen
Ταυτισμένος Λάθος - 1ο Couple (Νot On Label) listen
Black Thought - Please Dont Go (Def Jam) listen
Chateau Marmont - Beagle (Kitsune) listen
La Roux - In For The Kill (Lifelike remix) (Kitsune) listen
Preach Jacobs & Denz - Oh Yes (Blusic Productions) listen
Cayetano - The Pakistan (Etage Noir Recordings) listen
Infidelity - In The City (Playourmusic net label) listen
The Killers - Losing Touch (Island Records) listen
Paul Kalkbrenner - Sky And Sand (Bpitch Control) listen
Yppah - The Tingling (Ninja Tune) listen
Metric - Sick Muse (Metric Music International) listen
Premiers - Firewater (Romulan Records) listen
The Nancy Wha - As The Panic Grows (Not On Label) listen
The Priscillas - Dirty Old T-Shirt (Nags Head) listen
Dert - Venus Morning (Isolated Music) listen
Matisse - Rock N Roll Mafia (Sony BMG Greece) listen
Music Inna House - Across The Mountain (Aquietbump) listen

cheers!!!