Monday 28 February 2011

Mr.Z's show on 28.02.11



01. dave brubeck quartet - koto song
02. radiohead - feral
03. photek - the hidden camera
04. chris turner - liquid love
05. hercules and the love affair - it's allright
06. ooooo - burnout eyes
07. samiyam - donuts with sprinkles
08. rick the godson wilhite - don't ever let me hear u say
09. the insane warrior - then you hear footsteps
10. julio bashmore - everybody needs a theme tune
11. nappy brown - coal miner
12. larry dale - down to the bottom
13. chester thompson-powerhouse
14. lone - cloud 909
15. addison groove - sexual
16. ramadanman - work them
17. phillip selway - a simple life
18. austin peralta - introduction:the lotus flower
19. radiohead - lotus flower
20. daedelus - order of the golden dawn
21. bibio - excuses
22. bibio - anything new
23. bibio - more excuses
24. bibio - mind bokeh
25. baths - pop song
26. baths - seaside town
27. baths - the vapors
28. the lloyd miller trio - ando le
29. andreya triana - far closer (tokimonsta remix)

download link:
http://www.mediafire.com/?kwr96kdwea1dc0q

Disrupt & Soom T - Ode 2 A Carrot

Μία νέα κυκλοφορία ήρθε στο ξεκίνημα του 2011 από τους Disrupt και MC Soom T! Οι δυο τους μετά το Dirty Money EP, είναι και πάλι μαζί συντελεστές ενός δίσκου που κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα από το αγαπητό στους paranoisers -και όχι μόνο- label των Jahtari!

O τίτλος του συγκεκριμένου release Ode 2 A Carrot, ένα album συνολικής διάρκειας 50 λεπτών, που προτού καν ακουστεί μας ανεβάζει και μόνο από τους τίτλους των 15 tracks που περιέχει. Roll, ganga, puff, sensi, weed είναι λέξεις που ηχούν σε κάθε κομμάτι. Ύμνος λοιπόν για το παρεξηγημένο για πολλούς και αγαπημένο για άλλους συμπαθές φυτό! Οι classic για Jahtari 8bit παραγωγές του ιδρυτή του label από την Λειψία, Disrupt, ανάμεσά τους και γνωστές παραγωγές από προηγούμενες κυκλοφορίες, κολλάνε άψογα με την χαρακτηριστική φωνή της μικροσκοπικής, χαρισματικής ΜC από την Σκωτία। Digital Laptop Reggae style και Soom T στο mic, είναι η συνταγή για έναν δίσκο που σκαλώνεις τόσο στις μελωδίες όσο και στον στίχο! Κομμάτια που ξεχωρίζουν για μένα, είναι το Puff the Police με την Soom T να τα λέει με τον police officer, και το Boom Shiva.

Στο site του label μπορείς να ακούσεις ολόκληρο το Ode 2 A Carrot, ενώ εκτός της mp3 μορφής κυκλοφορεί και σε CD και διπλό LP. Για το artwork που φυσικά συμβαδίζει με το ύφος του δίσκου, φρόντισε ο Billy O'Neill. Στο booklet που περιλαμβάνεται βρίσκονται οι στίχοι από τα 15 tracks και σκίτσα, στα οποία σίγουρα αξίζει να ρίξει κανείς μία δεύτερη ματιά!

01. Roll It
02. Boom Shiva
03. Saved By A Ganja Leaf
04. Never Get Caught
05. Zeb & Scotty - Bring The Sensi
06. Roll That Shit
07. Puff The Police
08. Puff That Weed
09. I Need Weed
10. Ganja Ganja
11. Wee Rant
12. Jungle Of Peace
13. Weed Hawks
14. They Call It Pot
15. Weed Is Sweeter than Most

Saturday 26 February 2011

NoiseTape 06: Margasv - Mind Yo' Stepz


Άλλο ένα Σάββατο έφτασε και καθιερωμένα πια ανυπομονούμε αυτήν την μέρα να ακούσουμε το εκάστοτε ΝοiseTape της εβδομάδας. Σήμερα παρουσιάζεται το 6ο κατά σειρά mix set της συλλογής δίνοντας συνέχεια στα εξαιρετικά mixes των παραγωγών του Paranoise, επιμελημένο αυτήν την φορά από τον Margasv.

To Mind Yo' Stepz έχετε την ευκαιρία να το ακούσετε σήμερα στις 20.00 (gmt +02) για πρώτη φορά στον αέρα του Paranoise Radio αλλά και να το κατεβάσετε για προσωπικές στιγμές απόλαυσης πατώντας download!



"Το Μind Yo' Stepz αποτυπώνει ηχητικά τα μουσικά μου ακούσματα και φαντασιώσεις των τελευταίων δύο μηνών σε μια προσπάθεια να χωρέσουν οι διαφορετικές εκφάνσεις του παροντικού bass groove, όπως αυτό αποφαίνεται σε διαφορετικές βραδιές σε clubs του Λονδίνου. Εκεί όπου το filthy έχει σβήσει και μία άλλη κουλτούρα και αισθητική για μουσική, διασκέδαση, χορό έχει αναπτυχθεί. Αναμιγνύονται οι συγγενείς ρυθμοί uk Garage, 2-Step, Grime, uk Funky στα 19 κομμάτια που είναι όλα τους καινούρια, παρμένα από το 2011 και το 2010.
enjoy it και plz, Μind Yo' Stepz!"

Plughead's Events

Δυναμικά θα μπει ο Μάρτιος για τον Plughead, με 2 guest DJsets διαφορετικών ήχων και ριθμών σε Αθήνα και Θεσσαλόνικη ενώ έπεται και συνέχεια...

Πέμπτη 5 Μαρτίου: Αfro Latin Collisions DJset (SEESAW Bar -Λέοντος Σοφού 20 & Βαλαωρίτου - Θεσσαλονίκη)

Οι συνδέσεις afro ήχων και latin ριθμών χάνονται στα βάθη του χρόνου. Τα καράβια των κατακτητών μετέφεραν σκλάβους από την Αφρική στην Λατινική Αμερική και μαζί και τις μουσικές τους παραδόσεις. Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού η afro συναναντά τις μουσικές των ιθαγενών πληθυσμών αλλά και των Ευρωπαιων αποίκων δημιουργώντας νέα μουσικά ιδιώματα...
Στην Αφρική, ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, οι πολυριθμικές παραδόσεις συναντάνε ευρωπαϊκές διαλέκτους και το όλο πάντρεμα οδηγεί εν τέλει στην έκρηξη του Afro Beat τις δεκαετίες του '60 και '70 όπου πλέον η afro κουλτούρα μπλέκεται με την funk, rock και disco...
H ιστορία συνεχίζεται στο μέλλον και σε σύγχρονες παραγωγές άμμεσα επηρεασμένες από τις μουσικές των δύο ηπείρων...
Το DJset afro - latin collisions θα προσπαθήσει διηγηθεί την ίδια ιστορία, μουσικά, με ήχους αντί για λέξεις και επιλογές από τα μέσα του 20ού αιώνα, μέχρι και σήμερα και διάθεση άκρως πολύχρωμη και χορευτική...be there

Παρασκευή 25 Μαρτίου - Bassic Electronics set hosted by Mr.Z (πάνω από το BIOS bar, Αθήνα)

Ο Plughead φιλοξενείται στα decks του BIOS από τον Mr.Z και παρουσιάζει ένα σετ βασισμένο σε βινύλια συλλεγμένα τα τελευταία 2-3 χρόνια με beats, glitch, future garage, uk funky παραγωγές, σε ένα freestyle set ηλεκτρονικών τάσεων των dancefloors του 21ου αιώνα και του μέλλοντος.ecks του BIOS από τον Mr.Z και παρουσιάζει ένα set βασισμένο σε βινύλια συλλεγμένα τα τελευταία 2 -3 χρόνια με beats, glitch, future garage και UK Funky παραγωγές, σε ένα freestyle set ηλεκτρονικών τάσεων των dancefloors του 21ου αιώνα και του μέλλοντος.

Το set Bassic Electronics θα παρουσιαστεί και σε Θεσσαλονίκη και Εύβοια (Azul Bar), ενώ αναζητείται φιλοξενία για το σετ και σε άλλες πόλεις. Σύντομα νεότερα... stay put. ενώ αναζητείται φιλοξενία για το set και σε άλλες πόλεις. Σύντομα νεότερα...Stay put

Friday 25 February 2011

SpookStreet's guest mix on Saturday

Ο μικρός SpookStreet γεννήθηκε πάνω σε στίβες απο βυνίλια των Animal, Scorpions, Νανά Μούσχουρη κ.ά. στο υπόγειο του πατέρα του.

Χρησιμοποιώντας τους πιο πολλούς από αυτούς -ευτυχώς- ως ιπτάμενους δίσκους και φρίσμπι ανδρώθηκε γύρω στα 19 στην μουσική με τους ήχους των Faith Νo More, Korn, Dillinger Escape Plan, Botch, Johnny Truant και λοιπών, κάνοντας παράλληλα τα πρώτα του ηλεκτρονικά βήματα διαβάζοντας pitchfork και έχοντας το βλέμμα καρφωμένο σε εταιρίες οπως η Warp, η Brainfeeder, η NinjaTunes και η Sub Pop.Τον τελευταίο καιρο και αφου παράτησε τις σπουδές του ως Μηχανικός ετοιμάζει το δεύτερο προσωπικό του project (έχει ήδη κυκλοφορήσει κάτι από την 33recordings - όχι ως Spookstreet). Παράλληλα ελπίζει να πραγματοποίησει και το άλλο μεγάλο προσωπικό του όνειρο ' να κατακτήσει την Γη με τις σατανικές του ορδές από ζόμπι βετεράνους νάνους......του Βιετνέμ !

Φιλοξενούμενος του guest dj section αυτό το Σάββατο ο SpookStreet από την Κομοτηνή, θα μας παρουσιάσει το Evil Deaf Mixtape, ένα mix set αποτελούμενο από tracks των Flylo, Gaslamp Killer, Hudson Mohawke και άλλων του είδους.

Η μετάδοση του θα γίνει αύριο Σάββατο 26/02 ακριβώς στις 21.00, μετά την μετάδοση δηλαδή του 6ου κατά σειρά NoiseTape, αυτήν την φορά από τον margasv. Αφού παίξει το Evil Deaf Mixtape στον αέρα του Paranoise Radio, θα αναρτηθεί το σχετικό link για download όπως επίσης και η tracklist. stay tuned!

Wednesday 23 February 2011

This revolution will be blogged


Nαι, είναι ο Gil Scott Heron. Η πολιτικοποιημένη soul φωνή του "This revolution will not be televised" επέστρεψε 40 χρόνια μετά από καταχρήσεις αλκοόλ και κόκας, πλέον καθαρός! Δηλώνει καινούργιος εδώ, πέρυσι, με ένα album αρκετά κουρασμένο που μάλλον δεν κατάφερε αρκετά καλά να του δείξει τα μέρη τριγύρω.

Οπότε σκάει ένας πιτσιρικάς, εν ονόματι Jamie XX, αρκετά ξύπνιος και μέσα στα πράγματα, τον πιάνει από το χέρι και του λέει: "Έλα παππού να δεις τι απέγινε η επανάσταση σου". Του δείχνει ο μικρός ολόκληρη την ηχητική, σχεδόν τελείως συνθετική, επικαιρότητα. Σε ψηφιακή μορφή. Όλο αυτό το μετά – οτιδήποτε που γεμίζει τα αυτιά μας τον 21ο αιώνα. Ο παππούς Gil σαστίζει λίγο. Αλλά ταυτόχρονα αυτό που συναντά του αρέσει! Του αρέσει όλο αυτό το δημιουργικό θράσος, με πιτσιρικάδες που αρπάζουν επιρροές και ήχους από παντού και προσπαθούν να τα σμιλεύσουν και να φτιάξουν την δική τους γλώσσα. Οι επιρροές πλακώνονται η μία πάνω στην άλλη με αποτέλεσμα ο ήχος να μοιάζει με βουητά και θορύβους, εξαιρετικές φασαρίες για καλοαναθρεμμένα pop αυτάκια. (Μετά φυσικά τα βουητά και οι θόρυβοι εμπορευματοποιούνται και συνηθίζονται, αλλά αυτό είναι μία ιστορία για άλλο βράδυ). Η επανάσταση δεν σταμάτησε να υπάρχει. Υπάρχει, απλά τώρα την κατεβάζεις σε ηλεκτρονική μορφή.

H έκδοση boxset, με δύο βινυλία, album και instrumentals, με αντίστοιχες εκδόσεις σε CD και φωτογραφίες

Αυτή θα ήταν η ιστορία πίσω από το project Jamie XX & Gil Scott Heron, αν δεν ήταν μια τρομερά καλή κίνηση marketing. Το υλικό της παραγωγής του album comeback του Gil Scott Heron "Ι am new here" παραδίδεται στα χέρια του Jamie XX, για να το "μεταφράσει" στις μουσικές γλώσσες του σήμερα.

Το αποτέλεσμα είναι 13 κομμάτια μετά -μεταμοντέρνας soul ή βάλτε στον κάδο του μετά– dubstep. Δεν έχει και πολύ σημασία. Σημασία έχει η διαφορετική προσέγγιση που έχει ο Jamie XX σε κάθε κομμάτι που remix-άρει, ενώ παράλληλα καταφέρνει να κρατήσει την αισθητική στο σύνολο του album ακέραια, χωρίς παραφωνίες. Σημασία έχει ότι η βραχνή και κουρασμένη αφηγηματική φωνή του Gil Scott Heron κάθεται πολύ αναπαυτικά πάνω στους μετά - χορευτικούς ήχους του Jamie XX. Είναι ένα από τα καλύτερα album της χρονιάς μέχρι τώρα. Αυτό δεν είναι και τόσο σημαντικό. Ελπίζω ο Gil Scott Heron να είναι καλύτερα τώρα που βρήκε παρέα. Έξαλλου και ο Jamie καινούργιος είναι, στην δημιουργική του εφηβεία, υπάρχουν συνομήλικοι του που δεν γνωρίζουν το όνομα του ηλικιωμένου φίλου του.


ΥΓ1. Ένα remix album καλύτερο από το πρωτότυπο, πόσο post και αν είναι αυτό.

ΥΓ2. Φέτος προς το παρόν είναι η χρονιά James (ή Jamie, το ίδιο όνομα είναι). Εκτός από τους XX και Blake υπάρχει και ο νέο - αφηχθείς Jamie Grind, με το δεύτερο του EP και πρώτη του κυκλοφορία στην Fortified Audio. Το “Footworking EP” είναι από τα πρώτα ΕPs αμιγούς προσαρμογής επιρροών του Footwork του Chicago στα μέτρα της UK House...Κάτι ξεκινάει και αυτός...

ΥΓΓ2. Την μονοτονία των Jamie σπάει ο Τhome.

Tuesday 22 February 2011

Radiohead: Το συναίσθημα

Καιρό ηθελα να το γράψω αυτό το κείμενο. Λίγο πριν βγει το 2010, σκεφτόμουν πόσο σπουδαία μπάντα είναι οι Bρεττανοί ραδιοκέφαλοι. Σπουδαία, με την λέξη αυτή να αναλύεται σε επιμέρους συνιστώσες: αγαπημένη και σημαντική. Προφανώς η λέξη "αγαπημένη" προκύπτει μετά από υποκειμενικές -κυρίως- σκέψεις με τον ίδιο τρόπο που η λέξη "σημαντική" αναφέρεται σε πιο αντικειμενικά κριτήρια. Προσωπικά έχω καταλήξει σε έναν υπερθετικό βαθμό αγάπης και σεβασμού απέναντι στην πεντάδα από την Οξφόρδη, είναι όμως κι αυτό ένα προσωπικό συμπέρασμα που είτε απασχολεί είτε όχι, δεν έχει νόημα να εξωτερικευτεί. Και αφού κατάφερα να πετάξω μια "αποστειρωμένη" παράγραφο, ας δώσουμε στον τίτλο του άρθρου το κυρίως μέρος που του αξίζει.

Έχει μεγάλη σημασία το πως γνωρίζεις μία μπάντα. Έτος 1997. Έρχεται στα χέρια σου και μετά στα αυτιά σου το Revolver. Ή το The Wall. Ή το Banana των Velvet. Ή τέλος πάντων ένα κλασσικό άλμπουμ. Υποθέτουμε ότι σου αρέσει και ανακαλύπτεις την δισκογραφία της μπάντας. Την ίδια στιγμή, έχοντας ακούσει τα Pablo Honey και The Bends, ακούς το καινούριο άλμπουμ των Radiohead, Ok Computer. Πόσο μεγάλη διαφορά!
Από τη μία: οι καλύτεροι και αναγνωρισμένοι, πεθαμένες μπάντες που παρέδωσαν το έργο τους, αναγνωρίστηκαν και κρίθηκαν. Πόσο χρόνο να δώσεις στο Revolver όταν ξέρεις ότι υπάρχουν τουλάχιστον τρία φανταστικά άλμπουμ από τα σκαθάρια; Θα εναλλάσσονται στα πικάπ ή στερεοφωνικά. Θα είναι όλα μαζί, εκεί: διαθέσιμα.

Από την άλλη: από το Pablo Honey σου έχει μείνει -μεταξύ δύο-τριών άλλων- το Creep με το σχόλιο φίλου: το καλύτερο κομμάτι που έχω ακούσει. Σου έχει μείνει το The Bends, ένας σκασμός απο κομματάρες, μια φωνή που όμοια της δεν έχεις ξανακούσει, ένα άλμπουμ που έχει λιώσει στο κασετόφωνο (1997) και τώρα -επιτέλους!- καινούριο άλμπουμ. Με κομμάτια που γράφτηκαν -το πολύ- δώδεκα μήνες πριν. Καινούρια. Η ιστορία εξελίσσεται μπροστά σου, διθυραμβικές κριτικές, ψάχνεις τα ελάχιστα ελληνικά μουσικά έντυπα, κανένα ξένο (αν φέρει το επαρχιακό περίπτερο). Η γοητεία αυτή, η διαδικασία του να ακούσεις ξανά και ξανά το άλμπουμ που μόλις κυκλοφόρησε από μία μπάντα που σιγά σιγά κερδίζει τον σεβασμό και την αγάπη σου. Και δεν ξέρεις τη συνέχεια του παραμυθιού.

Δεν ξέρεις ότι το Kid A που ακολουθεί θα είναι ο δίσκος που θα σε κάνει να αγαπήσεις τα ηλεκτρονικά μέρη. Θα συγκρουστείς μαζί του, θα το απορρίψεις, μετά θα το αγαπήσεις. Πολύ. Όπως θα αγαπήσεις το Amnesiac, θα συνοδεύει τα τελευταία σαράντα λεπτά πριν τον βραδυνό σου ύπνο για ένα ολόκληρο χρόνο! Θα απορρίψεις το Hail to the thief, για να αναγνωρίσεις πέντε χρόνια μετά -κόκκινος από την ντροπή- ότι απλά βγήκε σε λάθος εποχή για τα αυτιά σου. Θα κοιτάξεις με επιφύλαξη το In Rainbows, αλλά δεν θα υποκύψεις στο δις εξαμαρτείν.

Σε κερδίζει εύκολα, γίνεται και αυτό αδιαμφισβήτητο soundtrack μιας ολόκληρης περιόδου της ζωής σου. Μια μπάντα που θα μιλήσει για την καταπίεση της σύγχρονης κοινωνίας, για την απομόνωση, την αποξένωση. Θα μιλήσει φυσικά για έρωτα. Δεν θα εγκλωβιστεί σε ηλίθια τριπάκια (Bono), δεν θα κουράσει ποτέ με δηλώσεις προσπαθώντας να δημιουργήσει hype. Δεν θα μαθαίνεις ποιος κοιμήθηκε με ποια, πόσα παιδιά έχει ή πότε χώρισε με την γυναίκα του. Ο frontman θα κυκλοφορήσει σόλο άλμπουμ αλλά δεν θα γίνει καυγάς ή θέμα στα μέσα. Και τα μέσα στην Αγγλία λυσσάνε για τέτοια. Αυτοί οι άνθρωποι έκαναν ένα μακροβούτι στην μουσική και δεν έχουν πάρει ανάσα. Τί διαδρομή! Ζεις και μεγαλώνεις μαζί με το συγκρότημα, χωρίς αυτό να σε απογοητεύσει πραγματικά. Απλά υπάρχουν οι διαφωνίες και οι περίοδοι που "Δεν τα πάτε τόσο καλά". Όμως, από τα 15 στα 29, μεγάλη περίοδος και σημαντική για κάθε άνθρωπο. Ποιος μπορεί να τα προσπεράσει αυτά έτσι; Σίγουρα όχι εσύ!
Εν κατακλείδι, είναι η ενδόμυχη μουσική αμαρτία των περισσότερων μουσικόφιλων: δεν τείνουν, δεν επιδιώκουν, δεν το έχουν θέσει ως στόχο, απλά θέλουν σαν τρελοί να αγαπήσουν κάτι που να ανήκει στην γενιά τους. Να το τρίψουν στη μούρη των παλιών! Να έχουν κι αυτοί την ευκαιρία να δούνε την μουσική ιστορία να ανανεώνει τα κεφάλαια της. Εδώ και τώρα. Ποιος θα αψηφήσει το συναίσθημα αυτό; Προφανώς κανένας. Ότι υπάρχει, υπάρχει. Όπως έχει γράψει και ο Τομ Ρόμπινς: Είναι ότι είναι. Είσαι ότι είναι. Δεν υπάρχουν λάθη.

πι.ες: σε μερικές μέρες το δεύτερο μέρος: Radiohead: H λογική.

Mr.Z's show on 21.02.11





01. flying lotus - computer face(miguel atwood fergusson strings)
02. mary lou williams- it aint necessarily so
03. noze - exodus
04. marya josie - he does it better
05. lou rawly - the politician
06. menahan street band - our last goodbye
07. giorgos hatzinasios - beat
08. fantastikoi hxoi - o agathos tou lofou
09. ghostpoet - survive it
10. falty dl - hiplove
11. the stepkids - shadows on behalf
12. james Blake - wilhelm scream
13. james litherland - nowhere to turn
14. ooooo - burnout eyes
15. the art of noise - moments in love (caspa remix)

mr.z's special vinyl dnb 30 mins minimix

16. seba and lotek - so long
17. aquarius - dolphin tune
18. peshay - piano tune
19. artificial intelligence - get down
20. omni trio - together
21. source direct - secret liaison
22. dave wallace - waves

23. double hill - body motion
24. radiohead - morning mr magpie
25. radiohead - lotus flower
26. flying lotus feat tom yorke - and the world laughs with you
27. sillyboy - time is all mine
28. lars bartkuhn - goodbye dancing hello god
29. gabor szabo - sophisticated wheels

download link:
http://www.mediafire.com/?0phhe8igrs1vvyg

Friday 18 February 2011

Daedelus & Tokimonsta & 1000names at block33!

O Φεβρουάριος έτσι όπως εξελίχτηκε αποτελεί έναν μηνά φωτιά για τα event της πόλης, ήταν σίγουρα ένας μήνας πολύ σημαντικός για την αστική κουλτούρα της Θεσσαλονίκης καθώς τα ενδιαφέροντα events ήταν πολλά και με αρκετή ανταπόκριση από τον κόσμο. Ο μήνας έρχεται για να κλείσει με ένα από τα καλύτερα και πιο καλοσχηματισμένα line up που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό. Ένας δάνδης, η πρώτη κυρία Brainfeeder και δύο beat makers από την γειτονική Βουλγαρία έρχονται για ένα μοδαδικό live την ερχόμενη Παρασκευή στον πολυχώρο του Block33.

O Daedelus είναι γνώριμος στο κοινό της Θεσσαλονίκης αφού έχει επισκεφτεί την πόλη μας πριν δύο χρόνια στο Reworks με αφορμή την κυκλοφορία του 9ου album του, με τίτλο ''Love to Make Music Too''. 10ο άλμπουμ(και πάλι από την Ninja Tune) και ο Daedelus επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη στα πλαίσια της περιοδείας του σε όλο τον κόσμο. Εμπνευσμένος από τον Βικτωριάνο δανδισμό θα έρθει να μας παρουσιάσει την καινούργια του δουλειά που αναμένεται εξαιρετική, με τα πρώτα δείγματα αυτής να έχουν κερδίσει ήδη τα καλύτερα λόγια από κοινό και κριτικούς. Πάντα πιστός στο Μonome του και με ένα πολύ ιδιαιτέρο στυλιστικό και μουσικό στυλ έρχεται από την ηλιόλουστη Santa Monica της ανατολικής όχθης για να μας παρουσιάσει μία μοναδική και εξεζητημένη μουσική παράσταση. Πριν δύο χρόνια είχαμε επικοινωνήσει με τον Daedelus και είχαμε να χαρά να του πάρουμε μία συνέντευξη την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Η Tokimonsta είναι αυτή η τέρμα γλυκιά Japoαμερικάνα που πάντα θα θέλεις να παντρευτείς ή να χαιδέψεις και μερικοί λόγοι γι αυτή σου την επιθυμία είναι οτί παίζει σκληρά beats δίπλα στους Flylo και Gaslamp Killer, είναι στην Brainfeeder από το '07, αγαπάει τα λαγουδάκια και o πρώτος δίσκος που αγόρασε ήταν το Gangsta's Paradise του Coolio. Mεγαλωμένη κι αυτή στο L.A., ενώ προσπαθούσε να κερδίσει σε διάφορους διαγωνισμούς(χωρίς να τα καταφέρει ποτέ) γνώρισε τον Flying Lotus ο οποίος πίστεψε στην Τoki από την πρώτη στιγμή και την έχρισε επίσημα ''πρώτη κυρία'' Brainfeeder. Οι κυκλοφορίες της Cosmic Intoxication στην Ramp και η USD/Free Dem με τον Blue Daisy στην Βlack Acre συζητήθηκαν πολύ αυτό όμως που καθιέρωσε την Tokimonsta ήταν η κυκλοφορία του πρώτου της άλμπουμ Midnight Menu στην Art Menu. Mε σημαντικές παρουσίες σε πολλά φεστιβάλ αυτή την στιγμή και με μια περιοδεία στην μέση επόμενος στόχος της είναι να μας μαγέψει την Παρασκευή στο Block 33 δίπλα στον Daedelus και τους 1000names.

1000names είναι δύο τρελαμένα παιδιά από τα Σόφια που είχαμε την χαρά να παίξουμε μαζί τους και να τους γνωρίσουμε πριν μερικούς μήνες. Είναι σίγουρα από τα νέα ταλέντα της σκηνής που τώρα σιγά σιγά αρχίζουν να εμφανίζονται σε φεστιβάλ και να κάνουν περιοδείες. Ο περσινός του δίσκος Illuminated Man θεωρήθηκε ως ένας από τους καλύτερους δίσκους της περσινής χρονιάς κερδίζοντας την εκτίμηση της Mary Anne Hobbs και πολλών άλλων dj's. Παραγωγικότατοι τον τελευταίο καιρό οι 1000names έχουν κυκλοφορήσει μερικά διαμαντάκια τώρα τελευταία από δω κι από κει (ΜYOR, Black Acre, Eklektik records) και το 2011 φαίνεται οτί θα είναι η χρονιά τους.

Όλα αυτά τα καλά λοιπόν την Παρασκευή 25/02 θα βρίσκονται στο Block33 με τον Dj Booker και τους Paranoizers Chriz & Nikolas να πλαισιώνουν το event κατάλληλα με τις δικές τους μουσικές επιλογές.
Βe there and feel it!!!



sets by / Daedelus, Tokimonsta, 1000names, DJ Booker, ParanoiseDJ's
place / Block 33
Doors Open / 22:30
Limited e-tickets / 08 eu here!
Tickets till 01:00 / 10 eu
Tickets after 01:00 / 12 eu

NoiseTape 05: Harry - Unorgasmic


Η σειρά NoiseTapes, που έχει βρει τρομερά μεγάλη απήχηση από τα πρώτα κιόλας mixes των παραγωγών του σταθμού, συνεχίζεται κι αυτήν την εβδομάδα με τον Harry aka Oldman Talkin' να μας παρουσιάζει το δικό του ιδιαίτερο mix set που επιμελήθηκε αυτές τις ημέρες.

To Unorgasmic mix θα μεταδοθεί αύριο Σάββατο στις 20.00 (gmt +02), πριν το Guest mix του Fulgeance, ενώ για να το προσθέσετε στην συλλογή σας πατήστε download.

Το Unorgasmic είναι ένα live set του Ηarry με βινύλια, ηχογραφημένο στις 14 Φεβρουαρίου 2011. To όνομα και το artwork του mix προέκυψαν από την ημέρα ηχογράφησης του, ενώ στο περιεχόμενό του παίζει με το σύγχρονο hiphop, ηλεκτρονικούς ήχους και beats. enjoy it like an orgasm!

21 κομμάτια, 58 λεπτά, 55 δευτερόλεπτα



Wednesday 16 February 2011

Fulgeance is this week's guest DJ!

Επηρεασμένος από την πρώιμη Soul/Funk και τα πρώτα πειραματικά detroit hip hop beats με κύρια πηγή έμπνευσης την πρώτη αναλογική εποχή των synthesizer (Μoggy, Moroder, Bernard Fevre), o Fulgeance αποτελεί έναν από τους κύριους εκφραστές της ευρωπαικής Future Beat σκηνής. Υπέρ-δραστήριος από την φύση του οι κυκλοφορίες του σαν (Fulgeance, Souleance, Peter Digital Orchestra) τον έχουν εγκαθιδρύσει ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην ηλεκτρονική μουσική σκηνή της Γαλλίας.

Η πολύ δυναμική παρουσία στην σκηνή του έχει επιτρέψει να γυρίσει όλο τον κόσμο από το L.A. μέχρι το Tokyo δημιουργώντας έτσι μία πολύ καλή φήμη γύρω από το όνομα του, ενώ παράλληλα ο ίδιος συνεχίζει να στηρίζει την Underground beat σκηνή μέσω του δικού του προσωπικού label (Musique Large) το οποίο πριν ένα μήνα μπήκε στον τρίτο χρόνο ζωής του και το γιόρτασε με μία εξαιρετική συλλογή.

Οι κυκλοφορίες του Fulgeance έχουν ουκ ολίγες φορές βρεθεί στον αέρα του Paranoise Radio. Mερικές από τις πιο σημαντικές αποτελούν τα πρώτα του ep Chico και Low Club που κέρδισαν πολύ καλές κριτικές και βρέθηκαν στις λίστες κορυφαίων dj's, όπως Gilles Peterson, Mary Anne Hobbs και Cosmo Baker. Eπίσης έχει συμμετοχή στην σειρά 7x7 της All City δίπλα σε ονόματα όπως Ηudson Mohawke, Mike Slott και Onra. Φέτος ο Fulgeance έχει ήδη κυκλοφορήσει το τρίτο του ΕΡ, Glamoure ΕΡ, μέσω της Musique Large, με remixes από τους Kelpe, Huess, Gabli, ενώ σύντομα περιμένουμε το πρώτο του ολοκληρωμένο album στην Musique Large και μία καυτή κυκλοφορία στην Alpha Pup Records!

"This mix represents more what I'm listening this days, real instrumental music to wonky beats, but every tracks here, for me got something special, genius from the grooves, or even int composing ideas, and I thinks that's what music need today, to do not recycle, and create your own sauce with a good wine...
So, have a good dinner !
Cheers"

Αυτό το Σάββατο 19/02 έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε το guest mix που ετοίμασε αποκλειστικά για τους ακροατές του Paranoise Radio o Fulgeance στις 21.00 (gmt +02), ακριβώς μετά την μετάδοση του NoiseTape 05 από τον Oldman Talking a.k.a. Harry on Paranoise. Για να κατεβάσετε και να και να καταχωρήσετε το special mix set του Fulgeance για προσωπική απόλαυση πατήστε download!

Tuesday 15 February 2011

Paranoise in Bleep best of 2010 mix competition

Το ηλεκτρονικό μουσικό κατάστημα bleep.com διοργανώνει διαγωνισμό μέσω του mixcloud, για το καλύτερο mix με κυκλοφορίες αποκλειστικά του 2010. Ο νικητής του διαγωνισμού κερδίζει ένα σύστημα serato, το λογισμικό μουσικής παραγωγής Ableton Live, ένα set ακουστικών ΤΜΑ-1 καθώς και μία θέση στο ηλεκρονικό stage του festival BLOC στο Butlins, Minehead της Aγγλίας παρέα με τους Lone, Boxcutter, Kyle Hall και άλλους. Ένα βραβείο άκρως δελεαστικό...

Στον πειρασμό ανταποκρίθηκε ο paranoiser Plughead, ανεβάζοντας ένα καταιγιστικό mix με έμφαση στο κίνημα της UK Funky που εδραιώθηκε ως ο ήχος του underground clubbing της χρονιάς που πέρασε. 36 κομμάτια ασφυκτικά mix-αρίσμενα στο στενό περιθώριο των 59 λεπτών και 59 δευτερολέπτων -το όριο είναι στα 60 λεπτά- Κοφτές αλλαγές, delays και loopες...

Bleep Competition by Plug Head on Mixcloud

Το mix θα μεταδοθεί στην πρώτη ώρα της εκπομπής του Plughead σήμερα Τρίτη 15/02/11 18:00- 19:00 (gmt +02:00)

five new greek releases from 2011

Overqualified - Good Times Keep Us Movin

Mία πολύ αξιόλογη και ενδιαφέρουσα νέα δουλειά ήρθε σαν ευχάριστη έκπληξη στο ξεκίνημα του 2011. Υπεύθυνος αυτής ο Οverqualified, που παρουσίασε 16 φρέσκα, μελωδικά unreleased beats με συνολική διάρκεια 48λεπτά όπου breaks, hip hop, dubstep εναλλάσσονται και δημιουργούν ένα πολύ θετικό vibe στην ακρόαση του δίσκου. Στο Good Times Keep Us Movin ξεχωρίζουν γρήγορα κάποια tracks, όπως τα Ηοld Me Close Today, Thrilla, Fuckin Music, Let Me Down Easy, ενώ ακολουθούν πιο downtempo ρυθμοί προς το τέλος του δίσκου. Για να κάνετε αμέσως δικό σας το αυτό το release που προσφέρει δωρεάν ο Overqualified, alias που ανήκει στον Sick Booze, πατήστε download για να μπείτε στο link & feel it!

G.Daddie - The Truth EP

O G.Daddie aka GoneX3 από την Αθήνα παρουσιάσε τη νέα του δουλειά Τhe Truth EP. Αbstract hip hop ήχος, με κάποια jazz στιγμή, λίγα breaks, και με ένα κομμάτι, το λες και ήρθε από άλλο διάστημα Curtis', σίγουρα να ξεχωρίζει από τα 7 tracks που περιλαμβάνονται, το ΕP έχει διάρκεια 20 λεπτών. Κυκλοφορεί από τις 13 Ιανουαρίου μέσω της Dusted Wax Kingdom και με ένα κλικ εδώ το αποθηκεύετε στην προσωπική σας δισκοθήκη.

Fleck - Johnnie EP

Ξεκίνημα για την Breathe Records και η πρώτη της κυκλοφορία επισήμα πλέον είναι γεγονός! Ο Fleck με δύο νέα εξαιρετικά dubstep κομμάτια που ήδη έχουν κάνει μεγάλη αίσθηση με την απήχησή τους, προσφέρει αυτό το πρώτο EP της εταιρείας. Το Johnnie ΕP περιλαμβάνει εκτός από το γνωστό ομώνυμο κομμάτι, το Eyes Open Wide, και τέθηκε προς διάθεση από τις 25 Ιανουαρίου.

Fleck - Homebred/Change

Δύο βδομάδες αργότερα και συγκεκριμένα από τις 7 Φεβρουαρίου κυκλοφόρησαν ακόμη δύο πολύ δυνατές παραγωγές από τον Fleck. Στo Homebred/Change θα ακούσετε έξαλα wobbles, ενώ στο δεύτερο track, το Change, συμμετέχει και ο MC Yinka. Kυκλοφορεί μέσω της αγγλικής Pesky Plates.

D-Jahsta & Camelorg - Reality EP

Στις 27 Ιανουαρίου έκανε ντεμπούτο μία ακόμη εγχώρια νεοσυσταθείσα δισκογραφική με το πρώτο της release. Πρόκειται για την Mechanoid Audio με την filthy dubstep κυκλοφορία του Reality EP, που περιλαμβάνει 4 κομμάτια, τα Locomotion και Reality από τον D-Jahsta και τα Τοasted Sheeps και Toxic Market του Camelorg. Tην εταιρεία συναποτελούν πέρα από τους δύο, οι Dizta, Mashinist, Widelows, Subkult, Bloodfire.

Monday 14 February 2011

Mr.Z's show on 14.02.11


PARANOISERADIO//
01. sepalcure - fleur
02. flight 36b - a pleasant weekend
03. homebase - sleep
04. 4hero - bed of roses
05. yamasuki - yama yama
06. paul horn - cleopatras theme
07. ebo taylor - love and death
08. yungun - the good ones
09. mike simonetti - louie louie
10. noze - exodus
11. noze feat.dop - in the back of my ship
12. julio bashmore - everyone needs a theme tune
13. sbtrkt and jessie ware - valentine
14. marvin gaye - i want you
15. stevie wonder - my cherie amour
16. the four tops - baby i need your loving
17. tammi terrell - all i do is think about you
18. adele - lovesong
19. tzenh vanou - mou les na ksexasw
20. raashan ahmad - the foolish things
21. raashan ahmad - understanding
22. double hill - body motion
23. nostalgia77 and fiction trio - my name is
24. roberto menescal - inverno
25. elis regina - roda
26. wanda sa - adriana
27. tamba 4 - samba blim
28. miltinho - faca como eu
29. jorge ben - rosa,menina rosa
30. marilia medalha - maria moita
31. baden powell and vinicius de moraes - canto de ossanha
32. george theodosiadis - o barquino
33. sahib shihab - lillemor

download link:
http://www.mediafire.com/?y6h2as2ta53yg48

Saturday 12 February 2011

NoiseTape 04: Mr.Z - Space Above All

To 4o mixtape της σειράς NoiseTapes που έρχεται κάθε Σαββατόβραδο στον αέρα του Paranoise Radio είναι γεγονός. Ο Μr.Z αυτήν την φορά επιμελήθηκε το δικό του ιδιαίτερο mix set και έχουμε την ευκαιρία να το ακούσουμε σήμερα στις 20.00 (gmt +02) για πρώτη φορά. Για να το αποκτήσετε μια για πάντα πατήστε εδώ.

Αυτό το nonstop matched mix βασίζεται στην εξέλιξη του beat ήχου της δεύτερης χιλιετίας σε συνάρτηση με το κοσμικό βάθος της θεωρίας του διαστήματος. Ο ήχος που γεννήθηκε ωμός και έσπασε σε χίλια κομμάτια ανακατεύοντας τον εαυτό του με την house και το tech πράμα σε γενικές γραμμές. Εκεί που άνετα διακρίνεις τις λεπτομέρειες των 90's. Από το τέλος στην αρχή, τους δημιουργούς της κοσμικής αυτής αγάπης. Ένα εσωτερικό spiritual παραλήρημα ως το άπειρο...



Noisetape 04 - Mr.Z - Space Above All by Paranoiseradio on Mixcloud

Friday 11 February 2011

Νostalgia 77 Octet live in Greece

Μία ιδιαίτερη και πολύ ενδιαφέρουσα μπάντα από το Λονδίνο επισκέπτεται την ερχόμενη εβδομάδα την Ελλάδα για 3 live εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για ένα από τα πιο επιδραστικά ονόματα στον ευρύτερο χώρο της σύγχρονης Jazz, τους Nostalgia 77 Octet, την μπάντα δημιούργημα δηλαδή του Nostalgia 77 aka Ben Lamdin και μέλος της σπουδαίας δισκογραφικής Tru Thoughts.

Οι Nostalgia 77 από το 2004 που ξεκίνησαν την πορεία τους σαν μπάντα ως σήμερα έχουν δείξει μέσω της δικής τους οπτικής τον δρόμο στην εξέλιξη του jazz ήχου, εξέλιξη η οποία βασίζεται σε πειραματισμούς και ταίριασμα της Jazz με άλλα μουσική είδη και στοιχεία από electronic, fusion, soul και funk. Αποτελούν χωρίς αμφιβολία ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά ονόματα της Jazz σήμερα, όπως αυτή εκφράζεται κυρίως στο Λονδίνο και την Νέα Υόρκη. Στην μπάντα συμμετέχουν από την αρχή της πορείας της αρκετοί από τους καλύτερους μουσικούς του Λονδίνου, όντας απόφοιτοι της Royal Academy of Jazz και της NYJO Alumni σχολής, και έτσι, σαν συνέπεια αυτών οι Νostalgia 77 Octet παρουσιάζουν κάθε φορά ένα άρτιο και καθηλωτικό αποτέλεσμα, τόσο στα releases τους όσο και στις live εμφανίσεις τους.

Στα 7 χρόνια της μέχρι τώρα πορείας στην δισκογραφία του Benedic Lamdin και της μπάντας του, oι Nostalgia 77 έχουν κυκλοφορήσει 3 studio albums και 9 ακόμη 12ιντσα και 7ιντσα, όλα εκ των οποίων μέσω της Tru Thoughts. Παράλληλα αξιοσημείωτες είναι οι πολύ καλές συνεργασίες τους με άλλους μουσικούς και σχήματα, όπως Amon Tobin, Quantic, Dj Format, Herbaliser, Natural Self, αλλά η κορυφαία ίσως αυτών ήταν τα κομμάτια που βγάλανε με την Alice Russel και τους έκαναν ευρύτερα γνωστούς. Μία μπάντα που δεν μπορεί παρά να σε συναρπάσει στα live της...

Έχουμε την ευκαιρία να τους παρακολουθήσουμε, 18 & 19 Φεβρουαρίου στο 6 D.o.g.s στην Αθήνα σε ένα event υπό την διοργάνωση της Demo Mode και της Lovelight productions, με τα εισιτήρια να κοστίζουν 20eu στην είσοδο και σε προπώληση από το Ticket house, ενώ τα εκπτωτικά είναι στα 15eu πατώντας εδώ. Την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου οι Νostalgia 77 ανεβαίνουν βόρεια, για ένα live στην Θεσσαλονίκη και το Βlock33, όπου opening act θα κάνουν οι Lost in the Woods, με τα εισιτήρια να κυμαίνονται στα 14eu εκπτωτικά εδώ, 18eu προπώληση από τα Μetropolis και 23eu on door. H απόλυτη jazzy εμπειρία..

Tuesday 8 February 2011

*exclusive interview with Jazzsteppa!

Λίγες μέρες πριν τα πολυαναμενόμενα live τους στην Ελλάδα, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τους Jazzsteppa σε μια αποκλειστική συνέντευξη για τον Paranoise Radio. Η live dubstep band έρχεται στην χώρα μας για δεύτερη φορα, με την περσινή της εμφάνιση το καλοκαίρι στο Low End Carnival να αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις.

Στην συνέντευξη που ακολουθεί μας μιλάνε για την ζωή τους πριν το project των Jazzsteppa, για την θητεία τους στον Iσραηλινό στρατό, όπως επίσης και για τα σχέδια τους. Με αρκετές κυκλοφορίες και άψογες live εμφανίσεις οι Jazzsteppa αποτελούν ίσως ότι πιο αξιόλογο είδαμε ζωντανά στο 2010 κι είναι σίγουρο, ότι οι δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 11 & 12 Φεβρουαρίου αντίστοιχα, θα είναι εκρηκτικές! Ας δούμε λοιπόν τι απάντησαν οι Gal Bar-Adon και Gal Moore στις ερωτήσεις που τους απευθύναμε.

Με τι ασχολούσασταν πριν δημιουργήσετε τους Jazzsteppa;

Δουλεύαμε σε αρκετά μουσικά projects, μαζί αλλά και ξεχωριστά, ενώ είχαμε μια live D&B μπάντα, μια free Jazz μπάντα και άλλες grange/rock μπάντες (γνωριζόμαστε από παιδιά και πάντα παίζαμε μουσικές μαζί). Δύο χρόνια πριν ξεκινήσουμε τους Jazzsteppa δεν παίζαμε καθόλου, καθώς ο Gal είχε μετακομίσει στο Λονδίνο κι εγώ βρισκόμουν στο Βερολίνο. Εκείνη την περίοδο εκείνος δούλευε με μια indie μπάντα καθώς πειραματιζόταν μόνος του με ηλεκτρονικούς ήχους. Εγώ δούλευα κάποια Dub projects, έπαιζα σε πολλά reggae σχήματα και ταυτόχρονα έγραφα swing στο Βερολίνο.

Διάβασα ότι και οι δύο υπηρετήσατε στον Ισραηλινό στρατό. Πως επηρέασε αυτό την μουσική σας και εσάς τους ίδιους;

Βασικά, τότε δεν έγραφα μουσική για τρία χρόνια. Σίγουρα επηρέασε την ζωή μου και κατ' επέκταση την μουσική που κάνω. Τότε δεν μπορούσες να καταλάβεις την διαφορά γιατι όλοι οι φίλοι σου υπηρετούσαν την πατρίδα και ήταν κάτι το φυσιολογικό όσο ζούσες εκεί. ''Σήμερα νιώθω διαφορετικά. Ακόμα δέχομαι κλήσεις μια φορα τον χρόνο απο το σώμα που υπηρέτησα και με ρωτούν αν θα γυρίσω πίσω στο Ισραηλ... αλλά για ποιό λόγο...; Ζω στο εξωτερικό και δεν έχω λόγο να γυρίσω πίσω στο Ισραηλ...''

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποια από τις κυκλοφορίες σας είναι η αγαπημένη μου αλλα πιστεύω ότι στο Investment Decision μας παρουσιάστε έναν νέο ήχο των Jazzsteppa. Σας αρέσει να πειραματίζεστε κάθε φορά με διαφορετικά μουσικά μονοπάτια;

Φυσικα! Αυτή ειναι η ιδέα! Δεν μπορείς να ακολουθείς τον ίδιο ήχο συνεχώς, είναι απλά βαρετό, ο πειραματισμός ειναι κάτι πολύ σημαντικό για εμάς, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κάτι καινούργιο κάθε φορά που γράφουμε μουσική. ''Αν κάτι έχει γίνει στο παρελθόν γιατί να το αναπαράγουμε; Αυτό ειναι το moto : )!''

Θα ήθελα να μου πεις κάποια πράγματα για το label που σχηματίσατε μαζί.

Ο βασικός λόγος που δημιουρήσαμε το label ήταν για να κυκλοφορούμε μόνοι μας την μουσική μας και τελικά αποδείχθηκε πολυ καλό. Βρήκαμε αρκετους φίλους που ήθελαν να ασχοληθούν και ξεκινήσαμε να κυκλοφορούμε κομμάτια. Τώρα κυκλοφορεί το Shamen, το οποίο κάναμε μαζί με τον Borgore, το Fuck Jazzsteppa vol.2 με κομάτια των Phokus, Mr. Boogie, Borgore και Saint Rider, σχεδιάζουμε κάποιες ακόμα κυκλοφορίες μεσα στο 2011, ενώ το δικό μας EΡ θα κυκλοφήσει σε αυτό το label. Πέρα από αυτά θα κυκλοφορήσει σύντομα και το δεύτερο album μας απο την Studio Rockers όπου έχουμε κάποιες ενδιαφέρουσες συνεργασίες με Foreign Beggars, Borgore, Onili, Benjamin Zaphanaia, Getho Pries και πολλές ακόμα!

Πιστεύω ότι διανύουμε μια post-dubstep εποχή. Το dubstep τα τελευταια χρόνια έγινε αρκετά δημοφιλές και υπάρχουν συνεχώς καινούργιες κυκλοφορίες. Επηρεάζει αυτο την μουσική σας,τους Jazzteppa;

Αν με ρωτάς, εάν οι νέες κυκλοφορίες επηρεάζουν τον ήχο μας.. λοιπόν.. πιθανόν ναι. ''Οταν ακούς καλή μουσική προσπαθείς πολλές φορές να την μιμιθείς,να προσθέσεις κατι δικο σου σε αυτήν χωρις να το καταλαβαίνεις κάποιες φορές...'' Βασικά πιστεύω ότι ο τρόπος που γράφουμε τα κομμάτια μας διαφέρει απο τους περισσότερους παραγωγούς της dubstep σκηνής. Oπότε τελικά αυτό που κάνουμε ακούγεται διαφορετικά...

Έχετε ξεχωρίσει κάποια μπάντα τελευταία;

Ναι. Έχουμε δει κάποια ωραία πράγματα, τα περισσότερα σε Λονδίνο και Βερολίνο, όταν θα έχουμε περισσότερα να πούμε θα το κάνουμε...

'Εχετε ξεχωρίσει καποίον παραγωγο;

Στην τελευταία μας επίσκεψη στη Ρωσία γνωρίσαμε τον Saint Rider, o οποίος κάνει καταπληκτική μουσκή. Επίσης τον Bunny on Acid, από το Ισραήλ. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι,το dubstep αυτήν την στιγμή ειναι τεράστιο και φαίνεται ότι ο καθένας το κάνει!

Ποιά είναι τα σχέδια για το μέλλον;

Τα σχέδια μας για τον Ιούνιο και τον Ιούλιο είναι περιοδία στις Ηνωμένες Πολιτείες και Αυστραλία.Μέχρι τότε θα βρισκόμαστε κυρίως στην Ευρώπη.

Είναι η δέυτερη επίσκεψη σας στην Ελλάδα. Το show το προηγούμενο καλοκαίρι ήταν ένα απο τα καλύτερα που έχουμε δει. Τι να περιμένουμε αυτήν την φορά;

Έκπληξη...........!!! : )

February 2011 Airplay

25 πολύ φρέσκα tunes συνθέτουν και αυτήν την φορά το Αirplay του Paranoise Radio για τον Φεβρουάριο του 2011, με νέες κυκλοφορίες και αποκλειστικότητες. cheers!

Joker & Terror Danjah - Gully Goon Estate [Hardrive Recs] listen
Objekt - The Goose that Got Away [Objekt] listen
Suum Cuique - Red Binary [Young Americans] listen
Andrea Triyana - Far Closer (Tokimonsta remix) [self released] listen
Big Pauper - Now and Forever Hopeful [Circle Into Square] listen
Fleck - One Step Forward [Breathe Recs Digi] listen
Flying Lotus - Computer Face (String arrangement) [Brainfeeder] listen
Actraiser - Temptress [Haunted Audio Recs] listen
GDaddie - Curtis Rare Break [self released] listen
Innereyefull - Be Cool [Dusted Wax Kigdom] listen
J.Atlas - Gingerbread Boy [self released] listen
Koreless - 4D [Tough Love] listen
Overqualified - Fuckin Music [self released] listen
Lenzman - Coincidence (feat. Jo-S) [Metalheadz] listen
Planet Soap - Invictus (Moresounds dub remix) [Car Crash Test] listen
Soom T & Disrupt - Saved By A Ganja Leaf [Jahtari] listen
The Others - Under Score [Ringo Recordings] listen
Toro Y Moi - Still Sound [Car Park Records] listen
Tunnidge - Tribe [Deep Medi Musik] listen
Ψυχόδραμα 07 - Σκληρή Ζωή, Χαμένα Χρόνια [self released] listen
Virtual Boy - Mass [Alpha Pup] listen
Bilal - The Dollar(Black Milk Remix) [Plug Research] listen
Demdike Stare - Bardo Thodol [Modern Love] listen
Cosmin Trg - Separat [50 Weapons] listen
DJ Rahmanee ft Black Warrior - Bun di Chalice [self released] listen

Monday 7 February 2011

Mr.Z's show on 07.02.11




01. freeez - southern freeez
02. arthur's landing - miracle
03. arthur's landing - love dancing
04. roy ayers - fast money
05. john barry - midnight cowboy
06. gaslamp killer - after all
07. petalouda - ti mboreis na kaneis sth zwh sou
08. lydia lunch - a cruise to the moon
09. ricky tick big band - easily flammable
10. raashan ahmad - remember
11. georgia ann muldrow - indeed
12. ghostpoet - survive it
13. the fiction trio - what is life
14. giorgos theodosiadis - regato bossa
15. daedelus - fin de siecle
16. darondo - didn't i(trishes edit)
17. belle and sebastian - seymour stein
18. dimlite feat.elan tamara - on the same picture
19. andreya triana - far closer(tokimonsta remix)
20. gil scott heron - i'm new here(jamie xx remix)
21. nosaj thing - aquarium
22. moodymann - don't you want my love
23. yam who? - brotherson
24. scuba - you got me
25. philogresz - move me (ron deacon s piano club mix)
26. nick rosen - ancestral echoes

download link:
http://www.mediafire.com/?0qx66sxi704dntz

Friday 4 February 2011

NoiseTape 03: Chriz - All for the Vibe


Τρίτο κατά σειρά NoiseTape επιμελημένο αυτήν την φορά απο τον Chriz συνεχίζoντας τα εξαιρετικά mixes των παραγωγών του Paranoise. Το Αll For The Vibe θα είναι στον αέρα του Paranoise Radio αυτό το Σάββατο ακριβώς στις 20.00 (gmt +02:00) ενώ για να το κάνετε δικό σας πατήστε download.


Ένα mix που περιλαμβάνει την πιο φρέσκια αντίληψη γύρω από την Uk bass σκηνή όπως αυτή διαμορφώνεται τα τελευταία δύο χρόνια.

Η Ηοuse και η Techno αποτελούν την βασική δομή του mix, στο οποίο θέλω να αποτυπώσω σύμφωνα πάντα με την δικιά μου αντίληψη την εξέλιξη της Dubstep σε κάτι όχι τόσο θορυβώδες και περισσότερο χορευτικό, ενώ η επιλογή των tracks κάνει μία διαδρομή που ξεκινά από το 1996 και καταλήγει στο 2011 αποτυπώνοντας την εξέλιξη και την σύμπτηξη της dubstep με άλλες μουσικές.

14 κομμάτια, 61 λεπτά και 41 δευτερόλεπτα

Thursday 3 February 2011

exclusive interview with The Bug!

Το περασμένο Σάββατο, λίγο πριν ο Kevin Martin aka The Bug ανέβει στην σκηνή του Block33 με σκοπό να μας ισοπεδώσει, βρεθήκαμε face το face μαζί του για μία διεξοδική συζήτηση. Απολαύστε τον!




For starters I would like to go some years back... When “The Bug” project started you were already involved in other music projects as well (Ice and Techno Animal if I didn’t left something out). What made you start The Bug project?

Probably a lot of different reasons. One, we have reached as far as we could with techno animal, I felt, without a case of repeating ourselves, Justin had got really busy, I had some big personal changes baring in my life and I was looking for a solo project.

I 've walked out of a deal with a major label with a soundsystem, a dub soundsystem and I wanted to make music, that reflected my passion for Jamaican music. Everything I 've ever done had been really inspired by Jamaican music. No matter how noisy...once I've discovered dub, it really affected everything I have ever produced...

I was just looking for something fresh, I was looking to try to do something that no one else was doing...I 've become addicted to 7 inch singles from Jamaica, that they call pre-releases and I was living in a very heavy Jamaican area of London where I was just being bombarded by dancehall and I used to be a sort of dub asshole and think that anything that wasn't 70's roots dub was crap.

And it took my a while to get over my own prejudice about ragga and dancehall, and I was hearing a riddim called Street Sweeper by Steely & Clevie.. I was just so blown away, I had to learn more about this and the more I learned the more I loved the extremity of the lyrics, I loved the extremity in music, I like the fact that it seems basically to fuck with your mind and your body and it was violent and sexy...

For all these reason I got interested in dancehall and started The Bug.

Why "The Bug" as a name?

It was loads of different reasons. I've started The Bug as a concept album for WordSound before I knew what was really meant to be. It was a concept based on a movie by Coppola, The Conversation with Gene Hackman. I tried to get hold of the soundtrack for many years and hadn't be able to get a hold of it and basically.. WordSound had been chasing me for a long time to start to record for them and I was a big fan of the label and at the same time I had just got this advance from a major label I mentioned earlier and I just bought myself equipment because I was meant to produce an Ice album. I didn't really have much experience producing on my own.

I was always working with Justin or a couple of other producers, primarily with Justin, Justin Broadrick. So I was really nervous about...this is on a major label... and I meant to be mixing the album down for them. So it seemed as the perfect opportunity to learn the equipment, chase down this crazy concept I had, reinterpreting the movie and doing it both in the same moment...

The bug is a slang term for a wiretap, it is like a microphone that you use to tape people's conversations with, it is a bug. But for me the more I thought “the bug” as a name I loved all the different meanings, you know, the bug was a very famous dancehall riddim in Jamaica, also like “buggin out” the hiphop term, I was a huge hiphop fan, A Tribe Called Quest did a track called “buggin out”, to bug someone is another slang term in Britain, to piss someone off. So for me I couldn't think of a bad reason, I could only think that all are good reasons to name myself The Bug.

When I came up with that name, that was for a concept and it was a few years later when I started as The Bug properly and I decided basically to make this music that was inspired from Jamaican music...It took me a while from that initial project to become The Bug and start my solo career.

Reading the release dates of “The Bug” project and of all the others it’s hard to calculate if there was a time when you were fully dedicated to one single project. Was there? Would you say “multitasking” is a trait of Kevin Martyn’s personality?

Yeah, music is not a choice for me. It's in my blood. My father and grandfather were musicians, for me, music changed my life. I discovered music through punk when I was eight years old. I just liked the rebellious nature of it, I liked the fact that punk addressed a lot of social issues, it begun to make sense to me. And for me, music has always surrounded me.

I saw a quote recently by some classical composer, saying that, unless you get up thinking you want to listen to music straight away, in everything you do, you are not made to be a musician. Actually all I think about is music. You know, 24/7. I work, much to the disappointment of my girlfriends, I work, in the studio non stop. It is my obsession. It's a compulsion, it's not a choice.

Now more about the music...Although every project sounds different, there is common ground between all of them. Personally I think this common ground is “noise”? Would you agree? What does noise mean for you?

For me is not just about noise. My musical career was never only about noise, if you listen in many tracks on “Pressure” it is much about space as it is noise. I see noise as a positive term, noise is like a wake up call, it is like being alert. It is in sonic like a siren in your brain.

For me what I hate in modern life, it is the conspiracy to make us bored and lazy and greedy. For me noise is agitation, it's like fire. For me noise in your ears is like fire in your belly.

And that's why I'm drown to music, it's eternal. Because, for me it... is not stopped, it is confrontational.

Specifically for “The Bug” project, apart from the “noise” element, there is also an industrial feeling along with a Dancehall approach. How did these influences come together?
You see, for me when you come with terms like that, as I got older, I just have less and less patience with those terms... You're talking about advertising terms, I don't give a shit what dancehall or industrial.. those terms, particularly when you start mixing things up, like the way I do, they begin to mean nothing, you know.. For me it is bug music, take it or leave it. For me it has nothing to do with industrial.. Industrial became really boring, very quickly, you know.. For me industrial became a cartoon..

Yes, I'm talking about industrial as a feeling, not much as a music genre...

For me is more punk.

If you wanna say anything is just punk and energy. It has nothing to do with industrial. Industrial is a fashion. It's a sales term, it's a gimmick. Apart from the very early originators people like Throbbing Gristle, SPK, 23 Skidoo, Neubauten, those people were interesting, they didn't know what they where doing. It is journalists who decided to label it and shops that decided to market it. Those for me become parasites of music.

For me music is about your heart and your soul, the best music is heart and soul. Doesn't have to be noisy. Erykah Badu is as punk as I think.. Roll Deep are. For me doesn't have to be noisy, to mean something. Far from it, you know. I like extremes in sound and in life. Because if you settle in the middle branch, you are like living dead basically.

It’s kind of hard to pin down your music as The Bug or any other project in a specific genre. I think your music is always somewhere “in between” genres, attracting fans with varied musical tastes. Lately though, your music is closely affiliated to dubstep. Did The Bug finally find a genre to belong? Are you a dubstep artist?

You gonna probably predict what I 'm gonna say because of what I just told you in the last five minutes. You 're just coming with terms, media terms or sales terms. I don't care about those things. I was doing The Bug before dubstep, I was already involved in Bass Music, heavily, and frequency warfare, you know...For me. I was involved in energy and authenticity and electricity and static and politics. The politics of protest, of fire, you know...Those are the interesting things for me. I don't give a shit about dubstep or industrial or whatever you wanna call it. I just make my route and path.

I understand why you ask me, of course. Dubstep as a genre was helpful to me, you know. Without that, I probably wouldn't be playing here in Greece. I'm very aware that it helped me. There is amazing producers who work within dubstep. They feel that are dubstep producers, they grew up together in Croydon, or around Croydon, mostly. I wasn't part of that clique. I met them all very early, I was very lucky to meet producers when dubstep was fifteen people in FRW who were all producers playing to each other. Before it became this crazy phenomena.

For me, I was very interested to be in the middle of that but still I feel disconnected. And generally in life I feel disconnected with appeared mentality. You know, for me, the battle in this life, is to keep your sanity as an individual. Against all the pressures of conformity and just suppression. Wide part of why I like Jamaican music so much, is the talk of babylonian politcks, politricks. For me is a very suitable view of this world.

Your latest projects, King Midas Sound and Black Chow are more mellow than a usual The Bug production. Does this mean you are cooling out?

You will hear it tonight if you think I'm cooling out. What really happens is this. I was pissed off with people in the music industry who they were trying to do what you are saying. Why you wanna deal with one dimensional representations of people? If actually go back and listen to Techno Animal, if you go back and listen to the first Bug album, there are actually a lot of deep tracks, is not all just noisy fucked up shit. For me King Midas Sound is amplifying those elements of what I have already been doing and that taste of extremity, why I like extremely quiet and extremely intense music and extremely loud. I like those polar opposites.

I was getting pissed of people going to say “The Bug is just a noisy bastard” which was never the case if you go and listen to the records. And for me King Midas Sound was also about addressing song writing, as I've already done with London Zoo into extend.

For many years I wasn't interested in melody, wasn't interested in song structure. Those were like enemies to me. I was antagonistic towards conventional music because I was looking for alternatives to pop shit. I was kind of angry and fucked off with being forced this manufactured rubbish and for many years I did what I could to fuck with that formula. Then I realize if you take that opposites stands to its limit, is just as predictable and boring. The quest for me is to find a balance and do something sick sonically that fuck the formula as well. And use melody and songs.

So it's like the song structure in King Midas Sound are pretty conventional but it's the sound that makes it different from everything else.

Yeah, the same thing with London Zoo, you know, it was trying to find some new path. And it's always about trying to find something I don't hear anywhere else. My ideas come from trying to find something in my head, I can't hear out and what I'm not hearing generally. And with bashment, when I got so interested in bashment, there were things in it that used to piss me of, so I tried to twist it into something that was reflected to where I came from.

So...are you still angry?

How can you not? If you actually look at this world. When you look how humans interact with each other, how can you not feel frustrated?

You see the same circles repeated, century after century. The outfit and the surroundings change, but I don't think people's motives do. I was watching a program in BBC news about Nirobi and Kenya where there are million people living in a ghetto which is a mile by a mile wide and in total poverty? How you cannot be fucking angry about that? Compared to that I feel I actually live a luxury life, and for me,of course if you care about people, which I do, of course you 're gonna be angry.

But that's not the one and only driving force. Like anyone, I am a multi- dimensional person, for me is not just about being angry. If limit yourself on just being angry and don't know where to channel that anger, you are in danger of just becoming a fool. So how can you channel that anger...

It's like it's a creativity anger , it makes you creative, like creative energy.

Yeah, it has kept me sane, making music has kept me sane. Because I will go mad if I really try to analyze the world that we live in. For me is almost like making parallel worlds within sound. Music is like... an exorcism!

Is there any optimism, any positive hope?

I think if you spot the problems and care about them, of course is positive. If you don't give a shit and just wanna make money and just make shit music or have a shit job then I have to question your existence.

For me it is a very positive thing if people realize the role of music and what music can be and how soulful music can be...Music has been a consistence since the dawn of time, the need for music in people's lives and that's gonna continue because it strikes emotional chords...

What's next for The Bug and what's next for Kevin Martyn?

Working in a new record, working on perfecting the tour, working on continuing relationships with the MC's I 've got. I'm working with Flow Dan, working with Daddy Freddy and it's exciting. It is exciting to see how can we develop.. Flow Dan, myself, Freddy, we are trying to find new vocabularies and new ways to work with each other and new language for what we do as well. We are contempt to just stop at a certain point. You have to push yourself and better yourself to learn about yourself. And that's why I've kept changing...

So The Bug next album may sound like anything we have heard before?

No, I don't think is vague like that. I like the fact that Bug has a thread and theme. If I wanted it to be something totally different, I would have released the King Midas Sound as The Bug...

It's like a work in progress, as I grew older I realized is a craft, you have to be better at your craft and find a better way to communicate. It's a learning process. When you go into a studio and press record, it's so open, half the time you wonder where did that idea came from but you more you think and you try to meditate on why you do what you do, the clearer the connection between you and the music you create becomes.

Photos by: Anthony Black